بررسی سه محور اصلی سیاست های اقتصادی ایران در ده سال گذشته (78-68)

بررسی موجود براساس مبانی نظری و تجربیات عینی نشان می دهد که لزوما رابطه مثبتی میان افزایش نرخ ارز و صادرات کالاهای غیر نفتی وجود ندارد. همچنین بررسی روند افزایش سپرده های بانکی و تغییرات نرخ سود بانکی در دوره مورد نظر، حاصل تحقیقات اقتصاددانان غربی را مبنی بر عدم وابستگی بین نرخ بهره و نرخ پس انداز حتی در امریکا، کاندا و دیگر کشورها تأیید می کند. این بررسی نشان دادن همبستگی زیاد میان حجم نقدینگی و حجم سپرده های بانکی در ایران، عدم تأثیر افزایش نرخ سود بانکی بر عرضه پس انداز، تأثیر آن بر تقاضای پس انداز از طریق افزایش هزینه تولید، قیمت تمام شده کالا و نتیجتاً مشکل عدم تعدل بین عرضه و تقاضا و در نهایت کاهش سرمایه گذاری را مورد تحلیل قرار داده است. در زمینه سیاست های مالی نیز سیاست افزایش نرخ ارز به منظور کاهش کسر بودجه دولت، براساس خالص افزایش بدهی دولت به بانک مرکزی و خالص افزایش بی رویه بدهی شرکتها و مؤسسات دولتی به شبکه بانکی کشور، ارزیابی شده است.