بررسی سنت سفال منقوش گودین III در درّۀ هُلیلان بر اساس یافته‌های مکشوفه از کزآباد A

این مقاله با هدف مطالعه، بررسی و معرفی سنت سفال منقوش گودین III در درّۀ هُلیلان بر اساس یافته‌های سفالی مکشوفه در جریان مطالعات باستان‌شناسی محوطۀ کزآباد A به نگارش درآمده است. این محوطه، بزرگترین محوطۀ تاریخی درّۀ هُلیلان از توابع شهرستان چرداول است که در شمال استان ایلام قرار دارد. در این تحقیق، نگارنده علاوه بر مطالعه و بررسی نتایج پژوهش‌های پیشین، به بررسی باستان‌شناسی محوطۀ کزآباد A نیز پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تپۀ کزآباد A در برگیرندۀ نهشت‌های باستانی همۀ مراحل پیاپی و متوالی دورۀ گودین III است. یافته‌های مکشوفه نیز حاکی از آن است که در دورۀ مفرغ، سنّت سفال منقوش گودین III در درّۀ هُلیلان رواج داشته است. اندازۀ محوطۀ کزآباد A، موقعیت مکان‌گزینی آن و توالی نهشت‌های باستانی آن نشان می‌دهد که این محوطه احتمالاً مرکز محلی مهمی در طول دورۀ مفرغ در زاگرس مرکزی بوده است. یافته‌های باستان‌شناسی، درّه هلیلان را به گروه درّه‌های بخش شمالی حوزۀ توزیع سنّت سفال منقوش یکرنگ گودین III مانند ماهیدشت و کنگاور پیوند می‌دهد.