بررسی سلامت معنوی دانشجویان پزشکی، راهی برای تبیین ضرورت گنجاندن محتوای معنوی در برنامه آموزش پزشکی: یک مطالعه توصیفی– مقطعی

مقدمه: بعد معنوی سلامت، نقش مهمی به ویژه در دانشجویان پزشکی به عنوان متولیان آینده  سلامت جامعه دارد. این پژوهش با هدف تعیین میزان سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم، در سال  1397 انجام گرفته است. روش: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی جامعه پژوهش شامل 350 نفر از دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی قم بود که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سلامت معنوی امیری و همکاران بود. دانشجویان به صورت آگاهانه، پس از دریافت اطلاعات مربوط به هدف تحقیق، داوطلبانه وارد مطالعه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 16 استفاده گردید. یافته‌ها:  میانگین سنی دانشجویان شرکت کننده 23/1±38/21 سال بود و از نظر جنس 49 درصد دانشجوی پسر و 51 درصد دانشجوی دختر بودند. میانگین و انحراف معیار نمره سلامت معنوی دانشجویان 66/2±23/80 و در سطح پائین بود. میانگین نمره سلامت معنوی در حیطه­های بینش، نگرش و عملکرد به ترتیب برابر با12/48 با انحراف معیار25/1، 05/43 با انحراف معیار 47/1 و 18/37 با انحراف معیار 33/1 که در همگی حیطه­ها نیز نمره پائین بدست آمد، ‏گزارش شد. بین میانگین نمره سلامت معنوی با متغیرهای جنس، وضعیت بومی بودن، ارتباط معنی­داری مشاهده نشد (P>0/05). بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر به نمره پائین سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم دلالت دارد. ضرورت گنجاندن و ارائه محتوی و مضامین معنوی در برنامه آموزش پزشکی تبیین می­گردد همچنین آموزش و ترویج الگوهای با سلامت معنوی بالا در دانشگاه‌ها برای بهبود سلامت معنوی دانشجویان توصیه می‌گردد.