بررسی سطوح برخی از فلزات سنگین در تالاب بین المللی زریوار توسط پایش ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

تالاب بین ‌المللی زریوار دارای ارزش بوم ‌شناختی بالایی بوده و گنجینه ذخایر ژنتیکی است. بنابراین، ارزیابی آلودگی این بوم ‌‌سازگان ضروری است که می تواند توسط موجودات آبزی نمایه‌ زیستی مانند ماهی انجام شود. اﻳﻦ پژوهش برای ‌ﺑﺮرﺳﻲ آلودگی ﻓﻠﺰات‌ ﺳﻨﮕﻴﻦ (سرب‌، کادمیوم و ‌روی)‌‌‌ در تالاب بین المللی زریوار ‌توسط سنجش مقادیر آن ها در بافت عضله ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)، انجام شد. برای این هدف نمونه ‌برداری در زمستان 1391 صورت پذیرفت. پس از زیست ‌سنحی  20 نمونه‌ ماهی صیده شده، بافت ‌های عضله جداسازی شده و آماده ‌سازی و آنالیز نمونه ‌ها صورت گرفت. غلظت فلزات سنگین انتخاب شده در بافت عضله توسط روش هضم اسیدی (HNO3:HClO4) با کمک دستگاه جذب اتمی مدل HR-CS AAS اندازه‌ گیری شد. برای فراکافت آماری داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. میانگین غلظت عناصر کادمیوم، سرب و روی در عضله کپور معمولی به ترتیب 0/4، 0/33 و 127/5 میکروگرم بر گرم است. یافته‌ ها نشان داد که تفاوت آماری معنی ‌داری بین غلظت فلزات در دو جنس نر و ماده وجود ندارد. غلظت فلزات در عضله این گونه زیر حدود پیشنهاد شده توسط سازمان‌ های جهانی بود، به غیر از کادمیوم که بیش تر از حد مجاز  NHMRC بود. به نظر می‌ رسد که رواناب‌ های کشاورزی و تخلیه فاضلاب منبع اصلی انسانی ورود این فلزات سنگین سمی در تالاب بین‌المللی زریوار است.