بررسی سریع ناامنی غذایی در خانوارهای ساکن شهر کرج

مقدمه:اندازه ­گیری ناامنی غذایی به دلیل ماهیت چندبُعدی آن چالشی همیشگی برای پژوهش­گران بوده است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی سریع ناامنی غذایی خانوارهای شهر کرج انجام شد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی، 677 خانوار از بخش ­های مختلف کرج در سال 1395 با روش نمونه ­گیری خوشه ­ای چندمرحله­ ای انتخاب شدند. اطلاعات مرتبط با رفتارهای غذایی با استفاده از پرسش ­نامه بسامد خوراک نیمه کمی به­ دست آمد. ناامنی غذایی خانوار با استفاده از مقیاس ناامنی غذایی خانوار از بُعد دسترسی (HFIAS) مورد بررسی قرار گرفت. پایایی ابزار تحقیق با ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. یافته­ ها: به طور کلی 519 خانوار (%76/6)  به­ترتیب با شدت خفیف (%47/2)، متوسط (%21/3) و شدید (%8/1) دچار ناامنی غذایی بودند. %16/8 از خانوارها بیش ­تر اوقات بابت مصرف ناکافی غذا توسط اعضای خانوار احساس نگرانی می­ کردند و %18/3 نیز بیش ­تر اوقات به­علت نبود منابع قادر نبودند مواد غذایی که ترجیح می ­دادند مصرف کنند. گروه­ های امن و ناامن خفیف غذایی به طور معنی­ داری مصرف روغن و گوشت بالاتری در مقایسه با گروه ناامن متوسط و شدید داشتند (به­ ترتیب 0/04P= و 0/02P=). ضریب آلفای کرونباخ  نشان­ دهنده پایداری درونی بالای پرسش ­نامه مورد استفاده بود (0/89α=).                       نتیجه­ گیری: ناامنی غذایی در سطح خانوار در مناطق شهری کرج از شیوع بالایی برخوردار است. اقدامات سیاستی هدفمند و جامع با ترکیبی از سیاست­ های کوتاه و بلندمدت در راستای تخفیف این مشکل لازم به ­نظر می­ رسد.