بررسی سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1392

مقدمه: آموزش و یادگیری، همواره به عنوان یک فرایند دو جانبه مطرح بوده است و سبک­های یادگیری، که عادات پردازش اطلاعات دریافتی افراد می ­ باشد، یکی از عوامل مؤثر در یادگیری است. توجه اساتید و برنامه ­ ریزان در سطوح مختلف آموزش به سبک ­ های یادگیری، موجب تسهیل فرایندهای آموزش و یادگیری خواهد شد . این مطالعه با هدف تعیین سبک­های یادگیری دانشجویان علوم پزشکی گیلان در رشته ­ های مختلف تحصیلی انجام شد.   روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی، بر روی 407 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در رشته ­ های مختلف تحصیلی به روش نمونه ­ گیری تصادفی طبقه ­ ای انجام گرفت. جهت جمع ­ آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و سیاهه سبک یادگیری کلب استفاده شد، که روایی و پایایی آن در مطالعات مختلف تائید شده بود. پس از جمع ­ آوری اطلاعات با استفاده از نرم ­ افزار Stata و بهرمندی از آمار توصیفی و آمار تحلیلی (آزمون مجذور کای و آنالیز واریانس یکطرفه)، تجزیه و تحلیل شد.   یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین سنی دانشجویان 62/3 ± 71/22 سال بود. سبک یادگیری اکثر دانشجویان همگرا (4/50 درصد)، و بعد از آن به ترتیب جذب ­ کننده (9/19 درصد)، انطباق یابنده (4/19 درصد) و واگرا (3/10 درصد) بود. سبک یادگیری همگرا در دانشجویان پزشکی بطور معنی ­ داری بیشتر از سایر رشته ­ ها بود، همچنین بین سبک ­ های یادگیری دانشجویان با مقطع تحصیلی آنان ارتباط معنی ­ داری وجود نداشت (06/ 0 < P ).   نتیجه ­ گیری : از آنجایی که سبک یادگیری دانشجویان با توجه به شرایط و دوره های مختلف تحصیلی می تواند متغیر باشد، ‌لذا توجه بیشتر به این مسئله و ایجاد تغییر در روشهای آموزش و تدریس این دانشجویان براساس سبک یادگیری آنان می تواند در بهبود هر چه بیشتر یادگیری فراگیران موثر باشد.