بررسی روند شاخص‌های پایداری انرژی طی نیمه نخست سند چشم‌انداز 20 ساله ایران

هدف اصلی این مطالعه بررسی روند شاخص‌های پایداری انرژی طی دو دوره پنج ساله نخست سند چشم اندازه 20 ساله ایران (سال‌های 1388_1384 و 1393_1389) می‌باشد. جهت بررسی پایداری سیستم انرژی از شاخص‌ ترکیبی توسعه پایدار انرژی (SEDI) استفاده شده است. ابعاد لحاظ شده در این پژوهش شامل ابعاد فنی، اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی و نهادی می‌باشد. پس از محاسبه پایداری هر کدام از ابعاد، براساس روش محاسبه شاخص HDI پایداری بدست آمده نرمالسازی گردید، سپس شاخص SEDI که میانگین پنج بعد می‌باشد برای هر سال محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد ابعاد فنی، اقتصادی و اجتماعی در دوره 5 ساله نخست دارای نرخ پایداری مثبت بوده‌اند اما در دوره دوم بر خلاف بعد فنی و اقتصادی که نرخ پایداری آن‌ها افزایش اندکی داشته است بعد اجتماعی کاهش نرخ پایداری را تجربه کرده است. بعد زیست‌محیطی و نهادی و همچنین شاخص SEDI در دوره نخست نرخ پایداری منفی داشته‌اند. نرخ پایداری شاخص SEDI در دوره 5 ساله دوم مثبت اما ناچیز شده است و در مسیر پایداری گام برداشته است. نرخ پایداری بعد زیست‌محیطی در دوره دوم با بهبود اندکی همچنان منفی باقی مانده است و بر خلاف آن بعد نهادی ناپایدارتر شده است.