بررسی رابطۀ بین شاخص‌های ذهنی مبتنی‌‌‌بر درک و نگرش جامعۀ محلی و بهبود کیفیت صنعت گردشگری (مورد مطالعه: استان البرز)

از جمله اقداماتی که در کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه برای تحقق توسعۀ پایدار و کاستن از فشارهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی صورت می‌گیرد، اجرای برنامه‌های توسعۀ گردشگری در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی است. گردشگری، یکی از پاک‌ترین صنایع عصر حاضر به‌‌‌شمار می‌رود که توجه دولت‌ها و کشورهای جهان را به خود جلب کرده است.هدف اصلی این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر در بهبود وضعیت صنعت گردشگری در استان البرز است. پژوهش حاضر از نظر روش و ماهیت کار، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی است. در این پژوهش، از پرسشنامۀ استانداردشده استفاده‌ شده و برای تحلیل داده‌ها، نرم‌افزار SPSS به‌‌‌کار گرفته شده است. مطابق نتایج، بین زیرساخت‌های اقتصادی، پایداری محیطی، پایداری اجتماعی-فرهنگی، شاخص‌های ذهنی مبتنی‌‌‌بر درک و نگرش جامعۀ محلی و پایداری سیاسی-امنیتی و بهبود کیفیت گردشگری استان البرز رابطه وجود دارد. براساس آزمون فریدمن، عامل پایداری اجتماعی-فرهنگی (کاهش دشمنی با علم و صنعت، کاهش بزهکاری، مشارکت در حفظ میراث فرهنگی) با نمرۀ میانگین 67/6 در رتبۀ نخست قرار دارد. پس از آن، عامل‌های پایداری محیطی، کاهش فقر و توزیع درآمد و پایداری سیاسی-امنیتی با فاصلۀ بسیار کمی در رتبه‌های دوم، سوم و چهارم قرار دارند. درنهایت، عامل‌های زیرساخت‌های اقتصادی (رشد فزایندۀ زیربناها و منابع گردشگری به‌عنوان یک ضرورت) و شاخص‌های ذهنی با فاصلۀ بیشتری نسبت به 4 عامل اول به‌‌‌ترتیب در رتبه‌های پنجم و ششم قرار گرفته است.