بررسی رابطه نسبتهای سودآوری با کارایی درموسسات آموزش عالی غیر دولتی با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA)

به عنوان یک اصل عملکرد هر سازمان در حد امکان باید اندازه گیری شود وجود یا عدم وجود نظام ارزیابی عملکرد موثر وکارآمد با حیات و مرگ سازمان رابطه مستقیم دارد، تا آنجا که فقدان آنرا بعنوان بیماری سازمانی قلمداد می‌کنند. بدون اندازه گیری مبنایی برای ارزیابی عملکرد وجود نخواهد داشت و آنچه را نتوان ارزیابی کرد، اداره درست آن امکان پذیر نخواهد بود[3]. مطالعه حاضر به بررسی کارایی واحدهای دانشگاه آزاداسلامی با درجه بسیار بزرگ و تاثیر نسبتهای سود آوری برآن پرداخته است. به منظورارزیابی کارایی سیستم‌های دانشگاهی یکی ازمدلها، مدل ریاضی تحقیق در عملیات تحت عنوان تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) استفاده میشود. جهت کاربرد تجربی این مدل، عملکرد مالی70 واحد دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی در سالهای 1388 الی1390 بررسی گردید و با استفاده از متغییرهای هزینه‌های عملیاتی و ارزش ویژه و سودخالص و خالص جریان نقدی عملیاتی که از مبنای نظری بیشینه تری برخوردار بوده‌اند تحت عنوان دو ورودی و دو خروجی مطرح و سپس نتایج را با یک روش تلفیقی توسط نرم افزار بهینه سازی GAMZ، ارزیابی انجام گردیده و کاراترین و ناکاراترین واحد در بازه زمانی مورد مطالعه بدست آورده شد. با بکارگیری تعدادی از نسبتهای مالی سودآوری شامل 1ROE،2ROA،3OCF ،4LNT.A ، تاثیر آنها را بر کارایی توسط آزمون رگرسیون چند متغییره بررسی کرده که نتایج نشان می‌دهد تمامی نسبتهای سود‌آوری محاسبه شده به غیراز نسبت سود خالص به ارزش ویژه ارتباط معنی داری با میزان کارایی بدست آمده توسط تکنیک DEA را نشان می‌دهد.