بررسی رابطه مدیریت، برنامه‌ریزی مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی اعضای هیأت علمی‌دانشگاه‌های علوم پزشکی و غیر پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد

چکیده زمینه و هدف: برای توسعه منابع انسانی ساز و کارهای زیادی وجود دارد که توسعه مسیرشغلی یکی از مولفه‌های اصلی و محوری آن است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه مدیریت مسیر شغلی و برنامه‌ریزی مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی اعضای هیأت علمی‌دانشگاه علوم پزشکی و سایر دانشگاه‌های استان کهگیلویه و بویراحمد بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی، توصیفی به شیوه همبستگی است. جامعه آماری متشکل از 535 عضو هیأت علمی‌دانشگاه‌های علوم پزشکی و غیر پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشد که از بین آن‌ها 400 نفر به عنوان نمونه مورد تحقیق به ‌طور تصادفی انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه‌های استاندارد توسعه مسیر شغلی، برنامه‌ریزی مسیر شغلی و مدیریت مسیر شغلی به عنوان ابزار تحقیق جمع‌آوری شد، به ‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری از جمله رگرسیون خطی، آزمون تی، رگرسیون چندگانه، ضریب همبستگی استفاده شد. یافته‌ها: وضعیت توسعه مسیر شغلی و عوامل مرتبط با آن (مدیریت مسیر شغلی، و برنامه ریزی مسیر شغلی) اعضای هیأت علمی‌در حد مطلوبی بوده است. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که بین برنامه‌ریزی مسیر شغلی و مدیریت مسیر شغلی با توسعه مسیر شغلی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. به طوری که 3/33%از تغییرات توسعه مسیرشغلی مربوط به برنامه ریزی مسیرشغلی و 2/16% از تغییرات توسعه مسیرشغلی مربوط به مدیریت مسیرشغلی می باشد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش بیانگرآن است، که طراحی و اجراء مدیریت مسیر شغلی به وسیله سازمان و برنامه‌ریزی مسیر شغلی به وسیله فرد، ازسازوکارهای مقدماتی  توسعه مسیر شغلی در سازمان می باشد که تحقق این سه منجر به ایجاد محیط مشارکتی، تعادل کار و زندگی عدالت سازمانی، یادگیر سازمانی و ارزشیایی مفید ومؤثر فعالیت‌های فردی و سازمانی می گردد.