بررسی رابطه بین سبک‌های والدینی با از خودبیگانگی نوجوانان (مطالعه موردی دانش آموزان دبیرستانی دختر و پسر شهر شیراز درسال 91-1390)

شیوه‌های فرزندپروری از موضوع‌های مهم در علوم اجتماعی و رفتاری محسوب می‌شود. این شیوه‌ها در اجتماعی شدن نوجوانان نقش بسیار موثری ایفاء می‌کنند. مطالعه حاضر به بررسی رابطه سبک‌های والدینی و از خودبیگانگی نوجوانان پرداخته است. نمونه مورد مطالعه 381 دانش‌آموزان دبیرستانی شهر شیرازاست. برای جمع آوری اطلاعات از روش پیمایشی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز با شیوه‌ی نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ایبدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک‌های والدینی اقتدارطلب و سهل گیر با از خودبیگانگی رابطه معنی داری وجود دارد. بین سبک والدینی اقتدارطلب با متغیر از خود بیگانگی با مقدار ضریب همبستگی 352/0- بیشترین همبستگی بوده است. بین سبک والدینی استبدادی و از خودبیگانگی رابطه معنی داری وجود ندارد. بین متغیر پیوستگی با خانواده با متغیر از خود بیگانگی با مقدار ضریب همبستگی 310/0- و سطح معنی داری 0.01p< رابطه وجود دارد. متغیر اعتماد به خانواده با متغیر از خود بیگانگی با مقدار ضریب همبستگی 310/0- و سطح معنی داری 0.01P< رابطه وجود دارد.