بررسی رابطه بین سبکهای تصمیم‌گیری مدیران با میزان خلاقیت و مدیریت مشارکتی در مدارس راهنمایی

       هدف: هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران با خلاقیت و مدیریت مشارکتی در مدارس متوسطه اول شهرستان سنندج است.      روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع  همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج است که حجم نمونه آماری 78 نفر است. ابزار گردآوری اطلاعات این پژوهش شامل سه پرسش­نامه: سبک های تصمیم گیری هادیزادهمقدم وطهرانی (1387) و مدیریت مشارکتی مقیمی (1381) و خلاقیت صنعتی زاده (1389) است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، متناسب با سؤالات تحقیق از روش آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام ) استفاده شده است.      یافته ها: یافته­های پژوهش نشان داد که از بین مؤلفه­های سبک ­های تصمیم­گیری، بین مؤلفه های عقلانی و آنی با خلاقیت رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد. همچنین یافته­ها نشان داد که فقط مؤلفه­ شهودی با مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین بین خلاقیت و مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.      نتیجه گیری: نتایج یه دست آمده نشان دادند که مؤلفه های عقلانی و آنی پیش بینی­کننده بهتری برای خلاقیت بودند و همچنین مؤلفه­ شهودی پیش بینی کننده بهتری برای مدیریت مشارکتی است.