بررسی رابطه استرس شغلی و فرسودگی شغلی بامیزان بهره وری در خلبانان

  سابقه و هدف: فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی می ‌ باشد (1). هدف از این مطالعه بررسی رابطه استرس شغلی و فرسودگی شغلی با میزان بهره ‌ وری در میان خلبانان می ‌ باشد.   مواد و روش ‌ ها: در قالب یک پژوهش توصیفی – مقطعی، از بین جامعه آماری شامل کلیه خلبانان نیروهای مسلح 150 نفر بر اساس روش نمونه ‌ گیری به صورت تصادفی منظم انتخاب شدند و با استفاده از پرسش ‌ نامه اندازه گیری استرس شغلی ال رایس، فرسودگی شغلی مسلش و بهره ‌ وری مورد بررسی قرار گرفتند. داده ‌ های به دست آمده با روش ‌ های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ‌ ها: نتایج حاکی از آن است همبستگی بین استرس شغلی و بهره ‌ وری در سطح P<0/01 معنادار است. یافته ‌ ها حاکی از وجود رابطه بین تحلیل عاطفی و بهره ‌ وری در سطح P<0/01 ، مسخ شخصیت و بهره ‌ وری در سطح P<0/01 ، نابسندگی و بهره ‌ وری در سطح P<0/01 می ‌ باشد و همچنین تحلیل عاطفی و نابسندگی سهم بیشتری در پیش بینی میزان بهره ‌ وری دارد.   بحث و نتیجه ‌ گیری: براساس نتایج این مطالعه می ‌ توان گفت بهره ‌ وری متغیری است که از استرس شغلی و فرسودگی شغلی تاثیر می ‌ پذیرد و می ‌ توان از این متغیرها به عنوان شاخص ‌ هایی در جهت پیش بینی بهره ‌ وری خلبانان نیروهای مسلح استفاده کرد. همچنین می ‌ توان با آموزش مهارت ‌ های لازم و فراهم آوردن امکانات شغلی میزان بهره ‌ وری افراد را افزایش داد.