بررسی دیدگاه های دندانپزشکان عمومی در خصوص درمان پوسیدگی های اکلوزالی عمیق عاجی بدون درگیری پالپ در دندان های دائمی جوان

سابقه و هدف : اولین مولر دائمی به سادگی دچار پوسیدگی می شود ولی عواملی مثل پذیرش درمان توسط بیمار، سن پایین آنها، نبود گایدلاین واضح و عدم اطمینان از نتیجه درمان، دندانپزشکان را برای انتخاب طرح درمان قاطع مردد می کند.هدف این طرح، شناسایی طرح درمان های منتخب از سوی دندانپزشکان عمومی تهران برای درمان پوسیدگی های عمیق در دندان های زنده دائمی جوان است. مواد و روشها : در این مطالعه توصیفی-مقطعی، که بر روی 401 دندانپزشک عمومی انجام شد، یک پرسشنامه‌ی اختصاصی به منظور بررسی عملکرد دندانپزشکان عمومی هنگام مواجه با بیمار خردسال که دارای پوسیدگی عمیق اکلوزالی بر روی دندان دائمی نابالغ خود بود، طراحی گردید. این پرسشنامه از طریق ارسال لینک پرسشنامه در تلگرام و یا به صورت حضوری در اختیار دندانپزشکان قرار داده شد. پس از مطالعه پاسخ های تشریحی انواع درمان تاج، وپالپ و پیگیری بیمار بعد از انجام درمان های مورد نظر، بررسی شد. به منظور بررسی داده های به دست آمده از نرم افزار SPSS و آنالیز رگرسیون multinominal استفاده شد. پاسخ های دندانپزشکان با درمان های تایید شده بر اساس گایدلاین ها و مقالات مختلف مقایسه گردید تا میزان تطابق آن با این گایدلاین هاسنجیده شود.داده ها به صورت توصیفی استخراج گردید. یافته ها : 50% دندانپزشکان در صورت اکسپوز شدن پالپ در حین درمان، Root canal therapy، و در صورت عدم اکسپوز، 80% دندانپزشکان درمان پالپ کپ غیر مستقیم را برگزیدند. نتیجه گیری: اکثر طرح درمان هایی که توسط دندانپزشکان به عنوان درمان بیمار مورد سوال قرار گرفته  مطرح شد با طرح درمان های تایید شده توسط رفرنس های معتبر همخوانی نداشت که این امر بر لزوم تدوین ودر اختیار قرار دادن یک راهنمای بالینی تاکید می کند.