بررسی درک پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه نسبت به مراقبت بیهوده

: توسعه‌‌ی روز افزون علوم پزشکی و بهداشتی فرصت بیشتری را برای ادامه‌ی زندگی در اختیار بیماران قرار داده است. در این میان افزایش بدون کیفیت طول عمر بیمارانی که در مرحله‌ی انتهایی زندگی قرار دارند، ارائه‌ دهندگان مراقبت از جمله پرستاران را با چالش‌هایی در زمینه‌ی نجات بخش بودن یا بیهوده بودن مراقبت ارائه شده مواجه ساخته است. این پژوهش با هدف تعیین درک پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه نسبت به مراقبت بیهوده صورت گرفته است. روش کار: مطالعه‌ی حاضر پژوهش توصیفی- مقطعی بوده که بر روی 170 نفر از پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه‌ی بیمارستان‌های استان خراسان جنوبی در سال 1393 انجام شده است. پرستاران مورد پژوهش به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ی پژوهشگر ساخته 17 سوالی (از نظر تکرار و شدت) جمع‌آوری شده و توسط نرم افزار Spss نسخه‌ی 16 و آزمون‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار، فراوانی و فراوانی نسبی) و تحلیلی (تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که میانگین نمره‌ی درک پرستاران نسبت به مراقبت بیهوده در بعد شدت (46/0±2/3) و در بعد تکرار (2/1 ±7/3 ( بوده است. بین میانگین نمره‌ی مراقبت بیهوده با سن، تعداد سال‌های خدمت و نوع بخش رابطه‌ی معنا داری به دست آمد (05/0P