بررسی خصوصیات زمین شناسی، کانی شناسی، زمین شیمیایی و مطالعه میانبارهای سیال کانسار سرب و روی دیزلو، اصفهان

کانسار سرب و روی دیزلو، در بخش میانی کمربند دگرگونی سنندج- سیرجان و در 57 کیلومتری شمال شرق اصفهان واقع شده است. مهمترین واحدهای سنگی رخنمون یافته در منطقه مورد مطالعه شامل شیل و ماسه‌سنگ ژوراسیک و تناوب سنگ‌آهک خاکستری تیره تا روشن حاوی میکروفسیل، شیل سیلتی، مارن و ماسه‌سنگ با سن کرتاسه می‌باشند. کانی‌شناسی ماده معدنی ساده بوده و اسفالریت و باریت کانی‌های اصلی اولیه را تشکیل می‌دهند، همچنین گالن، پیریت و کالکوپیریت نیز از دیگر کانی‌های اولیه‌اند که به‌صورت ادخال‌های کمیابی در اسفالریت حضور دارند. همی مورفیت و اسمیت زونیت نیز مهمترین کانی‌های ثانویه اقتصادی هستند که در کنار اسفالریت مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند. بافت‌هایی نظیر شکافه‌پرکن، رگچه ای، کلوفرمی، پوششی، دانه تسبیحی و شانه‌ای از مهمترین انواع بافت­های مشاهده شده در کانسار دیزلو می‌باشند. به نظر می‌رسد که منشأ اصلی سیالات تشکیل‌دهنده کانسار دیزلو شورابه­های حوضه­ای می‌باشند که پس از عبور از شکستگی­ها، مناطق برشی و درزه‌ها ضمن تأثیر بر شیل­ها زمینه انحلال کانی‌های سرب، روی و عناصر کمیاب را فراهم نموده است. تغییرات فیزیکی و شیمیایی در اثر واکنش سیال کانه­دار  با سنگ میزبان آهکی و مخلوط شدن با آب‌های جوی، مکانیسم مؤثری جهت ته­نشینی Zn-Pb درنتیجه سرد­شدگی، افزایش pH، کاهش فشار، کاهش ثابت دی الکتریک H2O و در نهایت تفکیک و ناپایداری کمپلکس­های حمل‌کننده فلزات فراهم نموده است. شواهدی چون دمای تشکیل بین 55 الی 164 درجه سانتی‌گراد، شوری برابر با 17 الی 98/25 درصد وزنی نمک طعام، وجود دگرسانی‌های دولومیتی و سیلیسی، نهشته شدن سولفیدها به‌صورت جانشینی و پرکننده فضاهای خالی، کانسارسازی دیرزاد و لایه کران، عدم ارتباط با فعالیت‌های آذرین، رخداد ماده معدنی بصورت جانشینی سنگ میزبان کربناتی و در نهایت قرابت کانی‌شناسی و ژئوشیمیایی همگی نشان‌دهنده شباهت کانسارسازی نوع دره می‌سی‌سی‌پی برای کانسار سرب و روی دیزلو است. شناخت کانسار سرب و روی دیزلو، به‌عنوان یک کانسار نوع  دره می‌سی‌سی‌پی در شمال شرق اصفهان، گام مثبتی جهت اکتشاف این نوع کانسارها در بخش میانی پهنه سنندج-سیرجان است.