بررسی حاشیه‌ی اطمینان در طراحی لرزه‌یی شالوده‌ها بر اساس دستورالعمل بهسازی لرزه‌یی ۰۶-۴۱A‌S‌C‌E

در طراحی‌های لرزه‌یی مبتنی بر نیرو، جهت تخمین تقاضا متداول است که پاسخ خطی سازه توسط ضریب کاهش نیرو تقلیل داده شود. با توجه به استقبال فراوان طراحان از این روش، کالیبره‌کردن مقادیر ضریب کاهش نیرو از اهداف اصلی مهندسان در سال‌های اخیر بوده است. از طرفی با توجه به روند رو به رشد مقاوم‌سازی ساختمان‌ها، محافظه‌کارانه شدن نتایج بهسازی شالوده‌ها نسبت به طراحی آن‌ها از دیگر مسائلی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. عمده‌ترین دلیل اختلاف نتایج دو روش را می‌توان تفاوت در نیروهای لرزه‌یی مورد استفاده برشمرد. بر این اساس در این نوشتار، جهت بررسی مقادیر پیشنهادی ضریب کاهش نیرو در دستورالعمل بهسازی لرزه‌یی، قاب‌های بتنی همراه با دیوار برشی متفاوتدر تعداد طبقات در دو حالت پایه‌ی صلب و انعطاف‌پذیر، توسط روش‌های استاتیکی خطی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه‌ی زمانی مورد تحلیل قرارگرفته است. مقایسه‌ی نتایج طراحی و بهسازی شالوده‌ها منجر به پیشنهاد رابطه‌ی جدیدی جهت تعیین ضریب کاهش نیرو شده است.