بررسی توانائی تولید هورمون‌های محرک رشد جیبرلین و ایندول اسید استیک در باکتری‌های اندوفیت Pseudomonas fluorescence در سویا رقم L17

باکتری‌های اندوفیت قادرند بدون اینکه علائم مشخصی داشته باشند، برای مدت‌های مدید در بافت داخلی گیاه میزبان حضور داشته باشند. این گروه از میکروارگانیسم‌ها به عنوان باکتری‌های محرک رشد در بیشتر موارد گزارش شده‌اند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری اندوفیت در سویا رقم L17 انجام پذیرفته است. در این تحقیق باکتری اندوفیت سودوموناس فلورسنس از بخش‌های مختلف برگ، ساقه، دانه و ریشه سویا رقم L17 به کمک آزمون‌های موفولوژیکی و مولکولی با استفاده از پرایمر اختصاصی ژن 16S rDNAشناسائی گردید. سویه‌ها از نظر تولید هورمون ایندول اسید استیک در غیاب تریپتوفان و هم در حضور تریپتوفان و هم‌چنین توانائی تولید جیبرلین به صورت آماری در سه تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. عملیات آماری شامل تجزیه واریانس داده‌ها و مقایسه میانگین‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن با نرم‌افزار آماری SAS انجام شد و .برای ترسیم شکل‌ها از نرم افزار Excel استفاده گردید. نتایج مقایسه میانگین سویه‌های سودوموناس فلورسنس بررسی شده در این تحقیق قادر به تولید هورمون ایندول اسید استیک در حضور تریپتوفان در مقادیر76/26 تا 17/51 و در غیاب تریپتوفان در محدوده 03/20 تا 33/45 میکرو‌گرم در میلی‌لیتر متغیر بود. سویه‌های مورد مطالعه قادر به تولید هورمون جیبرلین در مقادیر 97/12 تا 15/17 میکروگرم در میلی‌لیتر بودند. این مطالعه اولین گزارش برای جداسازی باکتری اندوفیت سودموناس فلورسنس با توانائی تولید ترکیبات محرک رشد در گیاه سویا رقم L17می‌باشد که می‌توانند به عنوان مایه تلقیح در افزایش رشد گیاه و کنترل عوامل بیماری‌‌زا به کار رود.