بررسی تنوع ژنتیکی و تعیین روابط بین صفات زراعی با عملکرد در لاین های نوترکیب جو

169 لاین نوترکیب جو حاصل از تلاقی دو رقم Igri و Arigashar در قالب طرح لاتیس ساده (دو گانه) به منظور بررسی تنوع و روابط موجود بین صفات زراعی با عملکرد و اجزای آن کشت شدند. 10 صفت زراعی با 3 بوته تصادفی از هر ردیف با رعایت اثر حاشیه اندازه گیری شدند. هدف از این تحقیق تعیین همبستگی های فنوتیپی و ژنوتیپی بین صفت عملکرد دانه جو و اجزا و صفات مرتبط با آن، برآورد اثرات مستقیم و غیر مستقیم اجزای عملکرد بر عملکرد دانه جو و سهم آن ها در توجیه تنوع موجود بود. در تجزیه واریانس تفاوت بین لاین­ها برای اغلب صفات معنی دار بود که نشان دهنده تنوع کافی در مواد مورد استفاده می باشد. صفات تعداد ردیف و وزن هزار دانه به ترتیب همبستگی مثبت و منفی معنی داری با عملکرد داشتند. لذا از بین صفات دارای همبستگی معنی دار با عملکرد، صفت تعداد ردیف (با همبستگی 714/0) مهمترین صفت تلقی می شود.در تجزیه رگرسیون گام به گام، صفت تعداد ردیف اولین صفتی بود که وارد مدل شد و 51 درصد از تغییرات عملکرد را توجیه نمود. در تجزیه علیت عاملی که بیشترین اثر مستقیم را روی عملکرد داشت مربوط به فاکتور تعداد ردیف بود و کمترین اثر مستقیم مربوط به طول سنبله بود. در تجزیه عاملی در مجموع 5 عامل مستقل، حدود 60/81 درصد از تغییرات را توجیه نمودند، که عامل اول متشکل از طول سنبله، تعداد گره و ارتفاع بوته بود، طول بوته نامگذاری شد. نتیجه نهایی اینکه  جو های شش ردیفه با تعداد سنبلچه های زیاد سبب افزایش تعداد دانه در سنبله می گردد که بیشترین اثر مستقیم را روی عملکرد دارد.