بررسی تنوع ژنتیکی ماهی گل خورک (Periophthalmus waltoni) با استفاده از نشانگر های RAPD در خلیج فارس

به منظور مطالعه ژنتیکی جمعیت های گل خورک ماهی Periophthalmus waltoni در مناطق خور زنگی، هندیجان و دلوار با استفاده از روش مولکولی RAPD، تعداد 69 نمونه گل خورک ماهی جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه‌ها از بافت نرم باله ماهی به روش فنل- کلروفرم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 6 پرایمر RAPD ده نوکلئوتیدی صورت گرفت. مقادیر مربوط به فراوانی آللی، تعداد آللهای واقعی و موثر، هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، شاخص شانون، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی, مقادیر Gst و جریان ژنی بر اساس آزمون AMOVA با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex و Pop Gene محاسبه گردید. بر اساس داده های فراوانی آللی، مجموعا 9 آلل اختصاصی یافت شد که 5 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه هندیجان و 3 عدد از آنها مربوط به نمونه های منطقه دلوار و 1 عدد در منطقه خورزنگی مشاهده شد. میانگین میزان تنوع ژنتیکی در جمعیت هندیجان 2509/0 در حالیکه مقدار آن در منطقه خور زنگی 1815/0 و در منطقه دلوار 2267/0 می باشد. در سطح معنی داری 01/0 میزان شباهت ژنتیکی بین دو جمعیت هندیجان و خورزنگی 833/0 در حالیکه میزان شباهت بین هندیجان و دلوار 901/0 و میزان شباهت بین دلوار و خورزنگی 924/0 می باشد. نتایج این بررسی نشان داد که سه جمعیت مورد بررسی در واقع سه جمعیت مجزا بوده و متعلق به دو کلاستر می باشند.