بررسی تنوع ژنتیکی سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیمارستان مسیح دانشوری تهران با استفاده از تکنیک MIRU –VNTR

چکیده زمینه و هدف: امروزه پیدایش سویه‌های MDR به عنوان یک مشکل جدی در برابر برنامه کنترل بیماری سل در اغلب کشورها و در سطح جهانی مطرح است. از سال 1990 تاکنون موارد متعددی از گسترش سل MDR در مناطق مختلف جهان گزارش شده است، که عمدتاً به دلیل استفاده نابجا و نادرست از داروهای سل است. از علل اصلی بروز مقاومت داروئی به عنوان یک عارضه ساخت دست بشر می‌توان به اشتباه در طبقه‌بندی، عدم پایش حین درمان بیماران و عدم نظارت در مصرف داروهای ضد سل اشاره نمود. هدف این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی سویه‌های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران با استفاده از تکنیکMIRU-VNTR می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه از 96 سویه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلاء به سل ریوی تست‌های حساسیت داروئی به عمل آمد و تنوع ژنتیکی سویه‌ها براساس لوکوس‌های M‏IRU-VNTR محاسبه گردید. اختلاف آللی هر کدام از لوکوس‌ها با استفاده از فرمول آماری HGDI بدست آمد. یافته‌ها: بررسی الگوی ژنتیکی سویه‌های حساس نشان داد که این سویه‌ها متعلق به خانواده‌های D‏ehli/CAS ، Haarlem، LAM،H37RV ، Caprae می‌باشند. در صورتیکه در سویه‌های مقاوم به داروئی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بیشتر الگوی ژنتیکی خانواده‌هایHaarlem و LAM به چشم می‌خورد. اختلاف آللی لوکوس‌های سویه‌های حساس و مقاوم معنی‌دار نمی‌باشد. به طور کلی لوکوس‌هاس2 ،4 ، 20، 24، 27 به عنوان کمترین اختلاف آللی به میزان (3≥ HGDI) و لوکوس های 10، 16، 26، 31 و 40 بیشترین اختلاف آللی به میزان (6 ≤HGDI ) را در بین لوکوس ها سویه‌های حساس و مقاوم شناسائی شدند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بیشترین تنوع ژنتیکی سویه‌های حساس و مقاوم به دارو به خانواده‌هایHaarlem و Dhli/CAS تعلق داشتند و تکنیک استفاده شده MIRU-VNTR در این مطالعه برای بررسی تنوع ژنتیکی سویه‌های مایکوباکتریوم روشی سریع، دقیق و ارزان می‌باشد و در جمعیت‌های با فراوانی بالا به راحتی می‌توان از این تکنیک استفاده نمود. کلید واژه ها: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، مولکولار اپیدمیولوژی، الگوی ژنتیکی،MIRU-VNTR وصول مقاله: 30/9/88 اصلاحیه نهایی: 5/12/88 پذیرش مقاله: 9/1/89