بررسی تلفظ واکه شوا توسط فارسی زبانان: کاربرد آواشناسی آکوستیکی برای اهداف آموزشی

تحلیل صوت‌شناختیِ آواهای گفتار با اهداف مختلفی انجام می‌شود، که مقاصد آموزشی یکی از آنها است. در آموزش زبان دوم معمولاً گفته می‌شود که فراگیران، واکه‌های ناآشنای زبان دوم را مشابهِ نزدیک‌ترین واکه به زبان خودشان تلفظ می‌کنند. از آنجا که تلفظ در یادگیری زبان و ایجاد ارتباط مؤثر است، در این مقاله ویژگی‌های صوت‌شناختیِ تلفظ واکۀ ناآشنای [] انگلیسی آمریکایی توسط فراگیران فارسی‌زبان، بررسی شده‌ است. به این منظور متغیرهای آکوستیکیِ سازه‌های اول، دوم و سوم در پاره‌گفتارِ ضبط شده، با معادلِ تلفظ آن توسط فرد بومیِ انگلیسی آمریکایی (AE)، در تلفظ دو واکۀ [] و [e]  مقایسه شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان داده است که متغیر سازۀ اول و دوم در واکۀ []، در تلفظِ دو گروهِ گویشوران، اختلاف معنادار نشان داده است ولی سازۀ سومِ این واکه اختلاف معناداری نشان نمی‌دهد؛ در مورد هر سه سازۀ اول واکة  [e]، اما، اختلاف معناداری گزارش شده است. درنهایت، در مواردی که اختلاف هریک از متغیرهای مذکور معنادار بوده است، بر اساس ملاحظات صوت‌شناختی، جهت بهبود تلفظ واکه‌های مورد نظر نزد فارسی‌زبانان، توصیه‌هایی آموزشی ارائه گردیده است.