بررسی تعامل جدایه-ژنوتیپ بین Erysiphe betae و چغندرقند در شرایط گلخانه

بیماری‌زایی چهار جدایه از قارچ  Erysiphe betae از چهار منطقه جغرافیایی کشور  بر روی پنج ژنوتیپ چغندرقند با سطوح مختلف مقاومت یا حساسیت نسبت به بیماری مورد بررسی قرار گرفت. کنیدیوم جدایه‌های مختلف بر روی گیاهان هشت هفته‌ای در شرایط گلخانه مایه‌زنی شد. تخمین آلودگی سطح برگ و همچنین  تخمین کنیدیوم‌های تولید شده در واحد سطح برگ، سه هفته بعد از مایه‌زنی انجام شد. نتایج نشان داد که بین جدایه‌های مختلف از نظر توان بیماری‌زایی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. این در حالی بود که بین ژنوتیپ‌های مختلف از نظر میزان حساسیت به بیماری تفاوت معنی‌داری وجود داشت. ژنوتیپ 7233 در تمام موارد بیشترین حساسیت نسبت به بیماری را نشان داد و ژنوتیپ‌های 10417 و 14442 علایم مقاومت نسبی به بیماری را نشان دادند. ژنوتیپLeaf Beet   که در کشور آلمان در آزمایش‌های مزرعه‌ای علایم مقاومت نسبت به بیماری را نشان داده بود در این تحقیق علایم حساسیت نسبت به بیماری را نشان داد. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که جدایه‌های مختلف قارچ از مناطق مختلف کشور از نظر توان بیماری‌زایی یکسان هستند. هم چنین روش‌های گلخانه‌ای می‌تواند به خوبی برای تفکیک ژنوتیپ‌های حساس و مقاوم نسبت به بیماری سفیدک پودری مورد استفاده قرار گیرد.