بررسی تعابیر استعاری و کنایی شعر سید حمیری در تصویر سیرة اهل بیت (ع)

بکارگیری استعاره و کنایه همواره از ارزشمندترین هنرنماییهای ادبی و وسیله‌ای مناسب برای محک‌زدن قدرت سخن‌سرایی شاعران بوده است. سید حمیری بعنوان یکی از شاعران بزرگ شیعه که شعر خود را وقف دفاع از اهل بیت (ع) نموده است، از تصاویر بلاغی با موفقیت بهره برده است. مجموعـة استعارات قابل‌توجه در شعر سیدحمیری در عین سادگی و بی‌تکلفی، سیمای هنری موجهی را برای شعر او رقم میزند و نمونة بیعیب و نقصی از یک شعر ساده و خلوت دینی است. بیشترین صـور خیالی که در شعر او با تنوع معانی و تصویرگری بسیار بالا به چشم می‌خورد، کنایه است. کنایات شعر او پیش از آن که تصویرگر و دارای فضاسازی باشد، بیانگر و تقریری است. شاعر از آوردن استعارات و کنایات هیچ‌گاه بدنبال پیچاندن سخن و سردرگم کردن مخاطب نیست، بلکه آرمان شعر او همان بسط معانی، اغراض و تصاویر شعر دینی است که در‌این‌باره در به کارگیری کنایات و استعارات موفق بوده است. شعر و تصاویر شعری او از سویی آیینة تمام‌نمای سیمای درخشان اهل بیت و از سوی دیگر بیانگر چهرة کریه و نازیبای دشمنان ایشان است، تا مردم بتوانند از سرچشمة فضائل و احادیث و اخبار ائمه معصوم (ع) سیراب شوند