بررسی تطبیقی گسست رابطۀ اضافی در دستور زبان عربی و فارسی

بررسی تطبیقی گسست رابطۀ اضافی در دستور زبان عربی و فارسی چکیده اصطلاح گسست رابطۀ اضافی به معنای جدا کردن مضاف از مضاف الیه و خارج کردن یک ترکیب از صورت و حالت اضافی است و از آن جهت آن را گسست یا فک اضافه نامیده‌اند که مضاف از مضاف إلیه جدا شده و از حالت ترکیبی خارج می‌گردد. این عمل در دستور زبان عربی و فارسی قابل اجرا و دارای کاربرد بوده و مورد استفادۀ اهل دو زبان است. هدف از این مقاله دست‌یابی به نقاط مشترک و تفاوت‌های میان این دو زبان در موضوع فک اضافه است؛ لذا از نوع توصیفی- تحلیلی و استنباطی با رویکردی تطبیقی می‌باشد. از ره‌آورد پژوهش حاضر می‌توان به این مهم دست یافت که فک اضافه در هر دو زبان شیوه-های مخصوص به خود را داشته و بنا به علل مختلفی صورت گرفته است. هر چند به نظر می‌رسد که این علّت‌ها و روش‌ها در دو زبان عربی و فارسی در برخی موارد با هم اشتراک دارند؛ امّا می‌توان چنین استنباط کرد که هیچ کدام متأثّر از دیگری نبوده است. واژه‌های کلیدی: اضافه، گسست اضافی، فک اضافه، نحو عربی، دستور زبان فارسی.