بررسی تطبیقی نقوش پارچه های صفوی و گورکانی

پارچه­بافی ازجنبه کاربردهای فراوانی که در میان تمامی اقشار جامعه دارد، یکی از پیشروترین و گسترده­ترین صنایع در بین کشورهای مسلمان، از جمله ایران و هند به­شمار می­رود. به­همین دلیل سده­های نهم تا یازدهم هجری­قمری - پانزدهم تا هفدهم­میلادی از نظر پیشرفت و گسترش هنر پارچه­بافی صفوی و گورکانی با اهمیت است. این دو با داشتن ارتباط فرهنگی و هنری در سده­های پیشین، به­ویژه در زمان حکومت­صفویه، تاثیرات بسیاری در هنرهای مختلف، به­ویژه هنر پارچه­بافی بر یکدیگر داشته­اند. در این­پژوهش با مطالعه هنر پارچه­بافی ایران عهد­صفوی، تاثیرگذاری و یا تاثیرپذیری آن با یکی از تمدن­های هم­عصرش یعنی تمدن مغولی هند(گورکانی)، به­صورت تطبیقی بررسی می­گردد. محور اصلی این­پژوهش؛ طرح­ها و نقش­های بافته­شده در پارچه­های صفوی و گورکانی است، بر همین اساس، ابتدا ویژگی­ها و شیوه­های پارچه­بافی صفوی و گورکانی بررسی و سپس با دسته­بندی طرح­ها و نقوش بافته­شده به­سه گروه نقوش­گیاهی، ­انسانی، حیوانی و نقوش خط­نگاره نمونه­های به­دست آمده از پارچه­های هر دوره به­صورت تطبیقی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته­است.