بررسی تطبیقی مبنا و حدود مسؤولیت ناشی از عیب تولید در حقوق ایران، فرانسه و دستورالعمل جامعه‌ی اروپا

عنوان «مسؤولیت ناشی از عیب تولید»، ناظر بر مجموعه‌ی مقرراتی است  که تولیدکننده را مسؤول زیان‌های جسمی و مادی می‌داند که بر اثر استفاده‌ی از کالا برای مصرف‌کننده و سایر اشخاص به وجود می‌آید. به رغم آن‌که در نظام‌های حقوقی مختلف تلاش شده است تا چهره‌های مختلف حقوقی، اقتصادی و اجتماعی این قسم از مسؤولیت، در بستر سنتی طرح و بسط آن، نشان داده شود و دکترین و رویه‌های قضایی همواره به تحلیل و چگونگی بسط آن توجه کرده‌اند، وضعیت صنعتی و حقوقی- اقتصادی، ایجاب می‌کند که مقررات و قواعد حاکم بر این نوع مسؤولیت، شکل مدون گرفته و مرزهای آن به درستی ترسیم شود. بررسی دستورالعمل مسؤولیت ناشی از تولید 1985 جامعه‌ی اروپا و مسؤولیت ناشی از تولید  1998 فرانسه و تطبیق آن‌ها با قانون حمایت از حقوق مصرف‌کننده ایران، نشان می‌دهد که حقوق ایران در این زمینه‌، متضمن نقص‌هایی جدی است. قانون اخیر با تعریف مصرف‌کننده به خریدار، مسؤولیت تولیدکننده در مقابل خریدار را بر مسؤولیت قراردادی مبتنی دانسته، هرچند مسؤولیت تولیدکننده در قبال اشخاص ثالث را مسؤولیت مدنی تلقی نموده است؛ چنین تفکیکی صحیح نبوده و موجب شده است مصرف‌کننده نتواند از حمایت‌های لازم قانونی برخوردار شود.