بررسی تحولات کواترنری دره های کوهستانی با استفاده از خطوط منحنی میزان مطالعه موردی (ارتفاعات سبلان)

وضعیت خطوط هم ارتفاع در نقش ههای توپوگرافی بیان کننده بسیاری از مسائل ژئومورفولوژیک، از جمله فرایندهای مؤثر بر لندفرمهای موجود در طبیعت هستند. تغییر انحنای نیمرخ عرضی دره های نواحی کوهستانی، از قله به پای کوه،هم منعکس کننده ویژگی های ژئومورفولوژیک حوضه ها و هم بیان کننده رخدادهای تکتونیک و وقوع تغییرات آب و هوایی در منطقه هستند. این تغییرات در امتداد دره ها با توجه به وضعیت پهنای کف دره به ارتفاع دو طرف آن و یا ضریب خمیدگی منحنی میزان قابل ردیابی است. از طریق بررسی این انحناها در ارتفاعات مختلف، می توان تحول دره ها را تعیین و در مورد نحوه فعالیت فرایندهای مختلف کاوشی و انباشتی در سر تا سر دره، اظهار نظر نمود. در این مقاله، سعی شد از طریق رو شهای کلاسیک و تحلیل های ریاضی، کلیه زیرحوضه ها و در ه های اصلی اطراف سبلان بررسی شود و با استفاده از ضریب خمیدگی خطوط منحنی میزان اصلی، با فواصل ارتفاعی 200 متری، و در صورت نیاز با فاصله های کمتر ( 50 متر)، به شناسایی قسمتی از کوهستان پرداخته شود، که نشا ن دهنده محل تمرکز فرایندهای ژئومورفولوژیی در طی زمان بوده است. به همین منظور، برای 21 زیرحوضه اصلی سبلان، جداول و روابطی تهیه شده است، که نشان دهنده نحوه آرایش نیمرخ عرضی دره در ارتفاعات مختلف در ارتباط با فرایندهاست. بررسی های انجا م شده در سبلان بیانگر این است که ارتفاع 2800 متری محل تغییر فرایندهای ژئومورفولوژیک در گذر زمان بوده است.