بررسی تحلیلی جایگاه خلافت عباسی در روند مشروعیت یابی حکومت های محلی ایران از هجوم مغول تا سقوط بغداد (656- 616 ق.)
نویسنده
چکیده مقاله:
Following the Mongol invasion of Iran in 616 AH. And the death of Sultan Muhammad Khwarazmshah in 617 AD. A period of political competition began to gain power and different parts of the country was under the influence of local governments The interval between the Mongol invasion and the fall of Baghdad and the formation of the Ilkhan dynasty was difficult for local governments in Iran in terms of solving the crisis of legitimacy and the continuation of sovereignty And the bond with the remnants of the Kharazm Shah's reign, the Abbasid caliphate and the Mongol central court was the most important dimension of his political advancement. One of the most important principles of the legitimacy of local governments was to obtain the approval of the Abbasid caliph in the framework of the theory of Islamic caliphate. This approach has changed due to the differences between the Abbasids and Khwarizmshahians and the increase of the Mogul threat And a kind of confusion for local governments. The present paper seeks to investigate the relationships of local governments with the caliphate institution in order to legitimize and how to regulate these relations in dealing with the Mughals through a descriptive and analytical method based on library resources.
منابع مشابه
جایگاه آلبریدی در مناسبات سیاسی آلبویه و خلافت عباسی پیش از فتح بغداد (328 - 334 ق)
ظهور آلبویه در پهنۀ سیاست ایران تأثیرات فراوان و درازمدتی در تحولات سیاسی ـ فکری جهان اسلام داشت هرچند آنان، در تثبیت اقتدار خود، از طرف خلافت عباسی و آلزیار با تهدیدهای فراوانی مواجه بودند. از راهبردهای آلبویه برای مقابله با این تهدیدها اتحاد با خاندانهای قدرتمند منطقهای بود. بریدیان از خاندانهای قدرتمند ایرانینژاد و شیعهمذهبی بودند که اهواز، بصره، و واسط را تحت سیطرة خود داشتند. آنان ...
متن کاملزمینه ها و عوامل حضور شیعیان در ساختار خلافت عباسی از 575 ق تا 656 ق
آغاز رهبری خلیفه، ناصرلدینِ الله (575-622 ق) نقطة عطفی در تاریخ اواخر حکومت عباسیان محسوب می شود؛ چرا که روی کار آمدن وی پس از یک دوران رکود قدرت در خلافت عباسی صورت گرفت. آن چه در این دوران اهمیت دارد راه یافتن شیعیان به عنوان بخشی از کارگزاران حکومتی به ساختار قدرت است، به گونهای که توانستند با حضور در ارکان مختلف حکومت، دست به فعالیتهایی برجسته تا سقوط بغداد از سوی مغولان بزنند. این مقاله با...
متن کاملگرایش های شیعی وزرای عباسی از عصر المقتدر بالله تا سقوط خلافت عباسی (295-656 ه ق)
با آنکه خلافت عباسی، از سال (132-656 هـ.ق) به عنوان حکومت شرعی از سوی اکثریت مسلمانان سنی مذهب به رسمیت شناخته شده بود با این حال به دلیل گستردگی سازمان اداری و دیوانی عباسیان، تشکیلات وزارت، بخش عمده ی این مجموعه عظیم به شمار می رفت و چون بعضی از خلفای عباسی، گرایش های شیعی داشتند این امر باعث نفوذ بعضی از رجال سیاسی شیعی به دربار خلافت گردید که توانستند به مناصب مهم اداری همچون وزارت دست یابن...
15 صفحه اولدولت آل خورشید و خلافت عباسی بررسی مناسبات سیاسی اتابکان لر کوچک با دربار خلافت عباسی (565-550 هـ .ق)
سرزمین لرستان کوچک در بخش میانی زاگرس در غرب ایران از نیمه دوم قرن ششم شاهد ظهور حکومتی بومی- محلی از میان قبایل و عشایر لر ساکن در این دیار بود. این منطقه قبل از تأسیس سلسلۀ خورشیدیان (اتابکان لر کوچک) به وسیله نمایندگان حکام عراق عجم وابسته به دولت سلجوقیان و دربار خلافت عباسی اداره میشد. مردم و عشایر لر مالیات خود را به دربار دارالخلافۀ بغداد پرداخت میکردهاند. شکل گیری قدرت محلی اتابکان ل...
متن کاملبررسی تکاپوهای مشروعیتیابی اتابکان لر کوچک از حملۀ مغول تا تأسیس سلسله ایلخانی (616-656ق)
حمله مغول به ایران در سال 616ق و مرگ سلطان محمد خوارزمشاه در 617ق به یکپارچگی سیاسی ایران در چارچوب قلمرو خوارزمشاهیان پایان داد و دورهای از بیثباتی و رقابتهای سیاسی را در پی آورد. بنابراین بخشهای مختلف ایران تحت نفوذ حکومتهای محلی قرار گرفت. حکومت اتابکان لر کوچک (580-1006ق) از جملۀ این حکومتهای محلی است که در دوران ضعف سلجوقیان تشکیل شده بود. حد فاصل بین تهاجم مغول تا تشکیل سلسلة ایلخان...
متن کاملجایگاه آل بریدی در مناسبات سیاسی آل بویه و خلافت عباسی پیش از فتح بغداد (328 - 334 ق)
ظهور آل بویه در پهنۀ سیاست ایران تأثیرات فراوان و درازمدتی در تحولات سیاسی ـ فکری جهان اسلام داشت هرچند آنان، در تثبیت اقتدار خود، از طرف خلافت عباسی و آل زیار با تهدیدهای فراوانی مواجه بودند. از راهبردهای آل بویه برای مقابله با این تهدیدها اتحاد با خاندان های قدرتمند منطقه ای بود. بریدیان از خاندان های قدرتمند ایرانی نژاد و شیعه مذهبی بودند که اهواز، بصره، و واسط را تحت سیطرة خود داشتند. آنان ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 10 شماره 34
صفحات 4- 5
تاریخ انتشار 2019-03
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023