بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با غلظت‌های مختلف جاسمونیک اسید بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه سیاه‌دانه (Nigella sativa L.) در شرایط تنش شوری

سیاه‌دانه گیاه یک ساله علفی و دارویی مهم متعلق به تیره Rununculaceae است که به شوری حساس می‌باشد. تقریباً 20 درصد از مناطق کشت شده جهان و حدود نیمی از زمین‌های آبیاری شده تحت تاثیر شوری قرار دارند. به‌منظور ارزیابی اثرات پرایمینگ بر جوانه‌زنی بذر سیاه‌دانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل جاسمونیک اسید در سه سطح (صفر، 1/0 و 01/0 میلی‌مولار) و شوری در 5 سطح (صفر، 100، 200، 300 و 400 میلی‌مولار) بود. برهمکنش بین پیش تیمار جاسمونیک اسید و شوری برای درصد جوانه‌زنی در سطح احتمال یک درصد و سرعت جوانه‌زنی و طول ریشه در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار شد. مقایسه میانگین نشان داد افزایش غلظت نمک تاثیر منفی بر تمام صفات اندازه‌گیری شده داشت. پیش تیمار بذر با جاسمونیک اسید موجب بهبود پارامترهای اندازه‌گیری شده جوانه‌زنی شد. پرایمینگ موجب افزایش سرعت و درصد جوانه‌زنی در شرایط تنش شوری شد. اختلاف در رشد ریشه‌چه و ساقه‌چه بین بذرهای پرایم شده و بذرهای پرایم نشده آشکار بود، به طوری که بذرهای پرایم‌شده از طول ریشه‌چه و ساقه‌چه بیشتری برخوردار بودند و همچنین پرایمینگ باعث افزایش درصد آب بافت گیاهچه شد. بنابراین پوشش بذر با جاسمونیک اسید ممکن است جوانه‌زنی بذر را افزایش داده و تحمل به شرایط تنش را در گیاهچه‌ها افزایش دهد.