بررسی تاثیر فونوفورزیس ترکیبات گلوکزآمین در استئوآرتریت زانو

سابقه و هدف: استئوآرتریت زانو شایع‌ترین بیماری مفصلی می‌باشد که با تخریب غضروف مفصلی همراه است. درمان‌های دارویی بیش‌تر بر ترمیم غضروف مفصلی تاکید دارند. از گلوکزآمین سولفات به‌عنوان یک ماده محافظ غضروف با نتایج متناقضی استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات فونوفورز گلوکزآمین در استوآرتریت زانو انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 41 بیمار زن 75-45ساله (21 مورد ابتلای یک‌طرفه و 20 مورد ابتلای دوطرفه) انجام شد. بیماران به‌ صورت تصادفی به سه گروه زیر تقسیم شدند. گروه 1 (15=n) : درمان استاندارد همراه با اولتراسوند خاموش، گروه 2 (12=n):  درمان استاندارد همراه با اولتراسوند روشن (مداوم با فرکانسMHz  1 و زمان 5 دقیقه و شدت 3/0 وات بر سانتی‌مترمربع با افزایش تدریجی در طول جلسات) و گروه  3 (14=(n: درمان استاندارد همراه با فونوفورز گلوکزآمین (با نسبت مساوی 50 درصدی ژل و گلوکزآمین، اولتراسوند روشن مشابه پارامترهای قبل به ‌مدت 30 جلسه و روزانه روی زانوی غالب). درمان استاندارد شامل اشعه  مادون قرمز( Infrared)، تحریک عصبی الکتریکی پوستی (Transcutaneous electrical nerve stimulation, TNS)   و ورزش (Exercise)  بود. درد، دامنه فعال خم‌شدن زانو، تورم زانو، مدت سفتی صبحگاهی و کیفیت زندگی قبل و پس از درمان اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: داده‌ها نشان‌دهنده بهبودی معنی‌دار شاخص‌های استئوآرتریت (کاهش بیش‌تر درد، تورم زانو و مدت سفتی صبحگاهی، افزایش دامنه خم‌شدن زانو و بهبود کیفیت زندگی) در گروه مداخله در مقایسه با دو گروه دیگر بود (05/0P<). نتیجه‌گیری: با توجه به اتیولوژی بیماری، انتخاب درمان‌هایی که بتواند به ترمیم غضروف مفصلی کمک کند درمان موثرتری جهت پیشگیری از روند پیشرفت بیماری است. فونوفورزیس گلوکزآمین می‌تواند یکی از این گزینه‌ها باشد