بررسی تاثیر فواصل و ابعاد بست‌ها در کاهش بار کمانش جانبی ستون‌های نردبانی با مقطع دوبل I شکل و دوبل C شکل

ستون­های مرکب فولادی با بست­های موازی یکی از انواع رایج ستون­های بکار رفته در ساختمان­های فولادی موجود در کشور است. با وجود تحقیقات بسیاری که بر روی رفتار این ستون­ها صورت گرفته، تاثیر ابعاد و فواصل بست­ها در بار کمانشی این ستون­ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در طراحی اعضای فشاری علاوه بر معیار مقاومت، باید معیار پایداری نیز مورد بررسی قرار بگیرد به عبارت دیگر اعضای تحت فشار یک سازه، پیش از رسیدن به حداکثر مقاومت فشاری و در حقیقت پیش از شکست تحت اثر پدیده کمانش دچار شکست خواهند گردید. کمانش یکی از ناپداری­های عمده اعضا سازه­ای است و عاملی مهم در طراحی ستون­های نردبانی به شمار می­آید بنابراین پدیده کمانش این ستون­ها یکی از حالاتی می­باشد که  می‌بایست کنترل شود. در این تحقیق 10 نمونه ستون با مقطع دوبل I شکل و 6 نمونه ستون با مقطع دوبل ناودانی بصورت نردبانی با فواصل مختلف بست­ها تحلیل شدند. مقطع کلیه ستون­ها دوبل IPE140 و UNP140 می­باشد. در نهایت بار کمانشی الاستیک این ستون­ها در حالات مختلف بست­های موازی از نظر ابعاد و فاصله با استفاده از نرم­افزار اجزای محدود آباکوس بدست آمد و با روابط موجود در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان مقایسه گردید. نتایج نشان می­دهد بار کمانشی ستون با مقطع دوبل IPE140 حاصل از روابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان متناسب با بارکمانشی همان ستون با بست PL180×100×6 به فاصله آکس به آکس 600 میلی­متر از هم می­باشد و بار کمانشی ستون با مقطع دوبل UNP140 متناسب با بارکمانشی همان ستون با بست PL140×100×4 به فاصله آکس به آکس 400 میلی­متر از هم می­باشد.