بررسی تاثیر رینگ لاینرهای خشک و مرطوب بر تطابق مارجین کراون ریختگی

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تطابق مارجین رستوریشن ریختگی روی دندان تراش خورده و تاثیر روشهای سیلندرگذاری بر آن و تناقضاتی که در نتایج تحقیقات وجود دارد، در این تحقیق تاثیر روش سیلندرگذاری یک لایه رینگ لاینر خشک و یک لایه رینگ لاینر رطوب بر مارجینال گپ کستینگهای حال از آنها بررسی شد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر رینگ لاینرهای خشک و مرطوب بر تطابق مارجین کراون ریختگی انجام شد تا روش مناسبتر جهت ساخت کستینگهای مشابه با حداقل مارجینال گپ تعیین شود. مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی صورت گرفت. تعداد 10 الگوی مومی بلافاصله بعد از تصحیح مارجین روی دای فلزی با هر یک از دو روش سیلندرگذاری ذکر شده با استفاده از اینوستمنت (Accufit) phosphate-bonded سیلندرگذاری و با استفاده از آلیاژ (Vera bond) base metalریخته شدند. مارجینال گپ (marginal gap) در هر کستینگ در امتداد چهار نقطه باکال، مزیال، لینگوال و دیستال روی دای در زیر stereoscopic microscope پس از تصویر برداری به وسیله دوربین دیجیتال توسط فرد مطلعی که از روش تحقیق آگاه نبود با استفاده از مقیاس برنامه فتوشاپ برحسب میکرون اندازه گیری شد. از آنالیز واریانس (Univariate ANOVA) در P=0.05 استفاده شد. یافته ها: میانگین (Mean±SD) مارجینال گپ کستینگهای حاصل از روش یک لایه رینگ لاینر خشک برابر با86±33µm و روش یک لایه رینگ لاینرمرطوب برابر با 32±46µm بود. میانگین مارجینال گپ کستینگهای حال از روش یک لایه رینگ لاینر مرطوب به طور معنی دار آماری (P<0.001) کوچکتر از روش یک لایه رینگ لاینر خشک بود. مارجینال گپ در امتداد نقاط باکال، مزیال، لینگوال و دیستال در هر یک از دو روش سیلندرگذاری اختلاف آماری معنی دار نداشت (P>0.05). پراکندگی و تکرارپذیری نتایج حاصل از دو روش سیلندرگذاری اختلاف آماری معنی دار نداشت (P=0.524). نتیجه گیری: روش یک لایه رینگ لاینر مرطوب نسبت به روش یک لایه رینگ لاینر خشک روش مناسبتر جهت ساخت کستینگهایی با مارجینال گپ قابل قبول از نظر کلینیکی است.