بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف مکمل دارچین بر غلظت سرمی DPP4، مقاومت به انسولین، ترکیب بدنی و Vo2max پسران دارای اضافه‌وزن

سابقه و هدف: دی پپتیدیل پپتیداز 4 (DPP4) یک آدیپوکاین مرتبط با مقاومت به انسولین است. مهار آن موجب افزایش توانایی بدن در کنترل قندخون و افزایش اکسیداسیون چربی می‌شود. از سوی دیگر، دارچین به وسیله فعال کردن گیرنده انسولینی باعث افزایش برداشت گلوکز می‌شود. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مصرف دارچین بر غلظت DPP4، مقاومت به انسولین، ترکیب بدنی و اکسیژن مصرفی بیشینه (Vo2max) پسران دارای اضافه‌وزن بود. مواد و روش‌ها: آزمودنی‌ها (دامنه سنی 18-16 سال، قد 172-162 سانتیمتر، وزن 61-51 کیلوگرم و BMI 29-25 کیلوگرم بر متر مربع) در گروه‌های تمرین، تمرین-مکمل، مکمل و کنترل قرار گرفتند. گروه‌های تمرین به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته HIIT انجام دادند. هر جلسه تمرینی شامل سه وهله HIIT (چهار دقیقه با شدت 90% ضربان قلب ذخیره) با دو دقیقه استراحت بین هر دو وهله بود. گروه‌های مکمل، روزانه سه کپسول حاوی 380 میلی‌گرم دارچین مصرف می‌کردند. مقادیر DPP4، مقاومت انسولینی، انسولین، گلوکز ناشتا، درصد چربی، BMI و Vo2max، 48 ساعت پیش و پس از برنامه تمرینی ارزیابی شد. برای تحلیل‌های آماری از آزمون‌ تحلیل واریانس دوطرفه استفاده شد. یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در سطوح DPP4 گروه‌های تمرین-مکمل (001/0 P=) و تمرین (004/0 P=)، میزان مقاومت به انسولین گروه‌های تمرین-مکمل (001/0 P=) و تمرین (001/0 P=)، انسولین گروه‌های تمرین-مکمل (004/0 P=) و تمرین (005/0 P=)، گلوکز ناشتای گروه‌های تمرین-مکمل (001/0 P=) و تمرین (002/0 P=)، BMI گروه‌های تمرین-مکمل (008/0 P=) و تمرین (001/0 P=) و افزایش معنی‌داری در میزان Vo2max گروه‌های تمرین-مکمل (001/0 P=) و تمرین (001/0 P=) نسبت به گروه‌های مکمل و کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری: استفاده از HIIT در جهت کاهش DPP4، مقاومت به انسولین، انسولین، گلوکز خون و نیز بهبود ترکیب بدنی و Vo2max پسران دارای اضافه‌وزن پیشنهاد می‌شود.