بررسی تأثیر چرخۀ عمر بر تجدید ساختار شرکت در شرایط درماندگی مالی

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر چرخۀ عمر بر تجدید ساختار شرکت در شرایط درماندگی مالی است. روش: جهت طبقه‌بندی اطلاعات از تجزیه و تحلیل خوشه‌ای استفاده شد. همچنین چرخة عمر با روش الگوهای جریان ‌نقد دیکینسون (2011) و درماندگی مالی با الگوی تعدیل‌شده زیمسکی (1384) محاسبه گردید. بدین منظور داده‌های 100 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1389 تا 1393، مورد مطالعه قرارگرفتند. یافته‎ها: یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که چرخۀ عمر تأثیر مثبت و معناداری روی تجدید ساختار شرکت دارد. همچنین چرخۀ عمر و تجدید ساختار شرکت روی سطوح درماندگی مالی، تأثیر مثبت و معناداری دارد. سایر نتایج نشان داد چرخۀ عمر شرکت روی تجدید ساختار مالی، تجدید ساختار عملیاتی و تجدید ساختار دارایی تأثیر مثبت و معناداری دارد، درحالی‌که چرخۀ عمر روی تجدید ساختار مدیریتی تأثیر معناداری نداشت. نتیجه‎گیری: کلیة شرکت‌ها در طی چرخة عمر خود از تجدید ساختار استفاده می‌کنند و شرکت‌های درمانده در مراحل پایانی چرخة عمر خود از استراتژی های تجدید ساختار بیشتری استفاده می‌کنند. بنابراین، هر چه شرکت‌ها به مراحل پایانی چرخۀ عمر خود نزدیک می‌شوند، تمایل بیشتری به استفاده از این استراتژی‌ها نشان می‌دهند، درحالی‌که طی مراحل مختلف چرخة عمر، نسبت به وجود یا عدم وجود تغییرات مدیریتی نمی‌توان اظهار نظر کرد.