بررسی تأثیر وجین علف‌های هرز بر زنده‌مانی، رشد قطری و ارتفاعی نهال‌های صنوبر و انبوهی آفات مهم آن در نهالستان‌های صنوبر ایستگاه صفرابسته گیلان

صنوبر از گونه‌های پربازده و سریع‌الرشد برای جنگل‌کاری می‌باشد. توصیه روشهای به‌زراعی و آگروتکنیکی و توجه به جنبه‌های اکولوژیک از‌جمله عوامل مهم و مؤثر در مدیریت کنترل تلفیقی آفات صنوبر محسوب می‌گردد. هدف از اجرای این تحقیق، بررسی تأثیر تیمارهای مختلف علفتراشی (علفتراشی کامل، علفتراشی ماهیانه و بدون علفتراشی) بر روی زنده‌مانی و رشد قطری و ارتفاعی نهالهای صنوبر و تأثیر آنها بر تراکم و انبوهی جمعیت آفات مهم صنوبر شامل: سرخرطومی برگخوار Chlorophanus votuptificus Gyll.،سرخرطومی برگخوار Platymycterus marmoratus Fst.، زنبور برگخوار Stauronematus compressicornis (Fabricius) و پروانه‌ زنبورمانند ‌گالزای صنوبر ‌Paranthrene tabaniformis (Rottemberg) می‌باشد. این تحقیق طی سالهای 1383 ـ 1380 بر روی قلمه‌های کلن Populus deltoides 69/55 کاشته شده در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات صنوبر صفرابسته آستانه اشرفیه اجرا شد. تجزیه آماری داده‌ها اختلاف معنی‌داری را بین تیمارها از نظر زنده‌مانی نهالها نشان نداد. به‌عبارت دیگر، اعمال تیمارهای علفتراشی سه‌گانه تأثیری در میزان زنده‌مانی نهالها نداشته است. رشد ارتفاعی و قطری نهالهای سالم و آلوده به پروانه گالزای صنوبر در سالهای 1380 و 1381 تحت تأثیر تیمارهای علفتراشی قرار نگرفت؛ اما در سالهای 1382 و 1383 رشد ارتفاعی و قطری نهالها (هم نهالهای سالم و هم آلوده به پروانه گالزا) در تیمارهای مختلف علفتراشی در هر سال اختلاف معنی‌داری در سطح 99% (01/0P