بررسی تأثیر مقادیر مختلف زهر زنبور عسل بر سطح سرمی اینترلوکین 6 در رت‌های لوئیس EAE (مدلی برای مطالعه مالتیپل اسکلروزیس)

سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری خودایمنی سیستم عصبی مرکزی است. آنسفالومیلیتیس آلرژیک تجربی (EAE) مدل مناسبی برای بیماری MS می‌باشد. با توجه به اینکه در مطالعات قبلی زهر زنبور عسل (BV) توانسته است بیان فاکتور التهابی TNFα را کاهش دهد، در این مطالعه فرض بر این بود که زهر زنبور بتواند با کاهش سطح سرمی اینترلوکین 6، جهت درمان MS به کار رود. مواد و روشها: رت‌ها با امولسیون نخاع خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند ایمیونیزه شدند. اولین نشانه‌های بیماری 9 روز پس از ایمیونیزه شدن نشان داده شد. رت‌های مورد آزمایش به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تجربی اول شامل رت‌های القا شده و درمان شده 1 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن بدن، گروه تجربی دوم شامل رتهای القا شده با درمان 2 میلی‌گرم در هر کیلوگرم وزن بدن و گروه شم. علائم کلینیکی در هر روز درمان بررسی شدند. همچنین سرم خون جهت بررسی سطح IL6 به روش الایزا جمع‌آوری شد. بافت مغز حاصل از هر چهار گروه نیز جهت بررسیهای بافتی استخراج شد. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از آزمون one-way ANOVA استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین نشان داد که در گروههای تیمار شده توسط BVمیزان التهاب بافت عصبی کاهش می‌یابد. نتایج تست الایزا نیز افزایش سطح IL6 در گروه شم (201 پیکوگرم بر میلی‌لیتر) و کاهش آن در گروههای درمان شده (به ترتیب 101 و 80 پیکوگرم بر میلی‌لیتر برای گروههای درمان شده توسط 1 و 2 میلی‌گرم زهر زنبور) را نشان داد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که BV موجب کاهش سطح سرمی سیتوکاین IL6 در مدل EAEرت می‌شود. همچنین نشان داده شد که در حیوانات تیمار شده توسط BV علائم کلینیکی بیماری کاهش می‌یابد. بنابراین توصیه می‌شود اثرات زهر زنبور در مبتلایان به MS نیز مورد بررسی قرار گیرد.