بررسی تأثیر لیگاتور بندی عصب نخاعی بر بیان ژن نورو تروفین-4 عضلانی در موش‌ های صحرایی ویستار نر

مقدمه: نورون ­های حرکتی در طناب نخاعی ویژگی ­های انقباضی و ساختاری عضلات را دیکته می ­کنند. آسیب به نورون ­های حرکتی موجب تغییر الگوی بیان ژن در عضلات می­ گردند. با توجه به این که نورو تروفین-4 (NT-4) جهت حیات و علمکرد طبیعی تار های عضلانی مورد نیاز است، هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر کاهش فعالیت به شکل لیگاتور بندی عصب نخاعی بر بیان ژن NT-4 در عضله نعلی است. مواد و روش­ ها: 10سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن20±250 گرم به دوگروه شاهد سالم (C) و گروه لیگاتور بندی عصب نخاعی (SNL) تقسیم شدند. در طول 6 هفته پس از ایجاد SNL، آزمون­ های رفتاری درد نورو پاتیک در گروه ­های پژوهشی به طور مستمر انجام شد. در پایان هفته ششم تغییرات بیان ژن­ NT-4 در عضله نعلی با تکنیکReal time  اندازه ­گیری شد. یافته ­های پژوهش: آزمون ­های رفتاری نشان دادند که SNL موجب آلوداینیای مکانیکی و پر دردی حرارتی در گروه SNL می ­شود که این آستانه کاهش درد در تمام طول تحقیق مشاهده گردید (05/0 p<) هم چنین در مقایسه با گروه شاهد میزان بیان ژن NT-4 عضله نعلی در گروه SNL بالا تر بود (05/0 p<). بحث و نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد که کاهش فعالیت به شکل SNL با کاهش آستانه درد و افزایش جبرانی بیان ژن NT-4 در عضله نعلی همراه است. با این حال سازوکار ها و پیامد های پاتو فیزیو لوژیک این افزایش نا مشخص باقی مانده است.