بررسی تأثیر قابلیتهای پویا بر قابلیتهای نوآوری با استفاده از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری در صنایع غذایی

بازارهای جهانی دائماً شرکتها را به چالش می‌کشد. پیچیدگی و تغییر روز افزون، جهانی سازی نیاز مشتریان و رقابت شدید شرایطی هستند که شرکتها امروزه با آن مواجه هستند. بنابراین توسعه محصول و نوآوری برای بقا و موفقیت شرکت در این شرایط حیاتی است و شرکتها همواره در پی یافتن راههایی برای گریز از عدم اطمینان و رسیدن به شرایطی هستند که بتوانند آینده را پیش بینی کنند و برای آن تمهیدات لازم را بیاندیشند. رویکرد قابلیتها و به ویژه قابلیتهای پویا یکی از رویکردهای نو در این زمینه است که امروزه توجه زیادی به آن می‌شود. هدف این مقاله بررسی اثرگذاری قابلیتهای پویا بر قابلیتهای نوآوری در صنایع غذایی می‌باشد. برای این امر نخست با توجه به ادبیات موجود، مدلی ترکیبی ارائه گردیده است. در این پژوهش، از روش تحقیق  توصیفی-پیمایشی استفاده شده است، همچنین با توجه به ادبیات و پیشینه تحقیق، پرسشنامه‌ای تهیه گردیده و بین 200 نفر از 15 نمونه انتخابی توزیع شده است. برای آزمون این مدل نیز از مدل معادلات ساختاری و جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای  SPSS و SMART-PLS استفاده شده است. در نهایت از طریق آزمون فرض نشان داده شد که از 8 فرضیه اصلی و فرعی شناسایی شده، 5 فرضیه آن مورد تأیید است.