بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر حکمروایی خوب و پایداری جوامع روستایی با نقش تعدیل‌گری سرمایة فرهنگی؛ مورد مطالعه: دهستان گودین شهرستان کنگاور

توسعة اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در مقیاس‌های محلی، منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی و پیامدهای توسعه‌نیافتگی مناطق روستایی چون: فقر گسترده، نابرابری فزاینده، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجرت و ...، توجه به توسعة روستایی و حتی تقدم آن بر توسعة شهری را در پی داشت؛ از این ‌رو توسعة روستایی، فرآیندی چندبعدی و متضمن بهبود پیوستة زندگی و کیفیت آن در جامعة روستایی است؛ در این راستا توجه به سرمایه‌های فرهنگی و اجتماعی به‌ منزلة سرمایه‌هایی که موجب پایداری منابع و منافع اقتصادی می‌شود و همچنین حکمروایی خوب با ارتقای تعامل بین مردم و دولت ضرورت می‌یابد. پژوهش حاضر درصدد بررسی تأثیر سرمایة اجتماعی بر حکمروایی خوب و پایداری جوامع روستایی با نقش میانجیگری سرمایة فرهنگی است. بدین منظور دهستان گوین کنگاور به منزلة نمونة پژوهش برگزیده شد. حجم جامعة آماری ‌این پژوهش با بهره‌گیری از فرمول کوکران، 240 نفر محاسبه و داده‌های مورد نیاز با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و پرسش‌نامه از روستاییان دهستان گودین گردآوری شد. در ادامه الگوی پیشنهادی با الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم‌افزار AMOS ویراست 18 ارزیابی شد. همچنین برای بررسی آثار تعدیل‌گر میان حکمروایی خوب روستایی با پایداری، روش رگرسیون سلسله‌مراتبی با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS به کار رفت. یافته‌های پژوهش بیان‌‌کنندة برازش نسبتاً مناسب الگوی پیشنهادی، همچنین معناداربودن آثار غیرمستقیم سرمایة اجتماعی با پایداری اقتصادی‌اجتماعی و درنظرگرفتن نقش میانجیگری حکمروایی خوب روستایی است. افزون بر این، نتایج به‌دست‌آمده از رگرسیون سلسله‌مراتبی نشان داد سرمایة فرهنگی، رابطة میان حکمروایی خوب روستایی و پایداری اجتماعی - فرهنگی را تعدیل می‌کند.