بررسی تأثیر جیره غذایی حاوی سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین بر میزان رشد، ترکیب لاشه و برخی پارامترهای خونی در ماهی پاکوی سیاه (Colossoma macropomum)
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: ماهی پاکو ﺑﻪ ﻋﻠـﺖ ﺳـﺮﻋﺖ رﺷـﺪ زﻳـﺎد، ﺗﻮﻗﻊ ﻏﺬایی ﻛﻢ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻳﺎد از ﻣﻨــﺎﺑﻊ ﻣﻬــﻢ ﻏــﺬاﻳی ﻛﺸــﻮرهای ﺣﻮضه رودﺧﺎنه آﻣﺎزون ﻣﺤﺴﻮب میﺷﻮد و ایده استفاده از پربیوتیک اینولین در جیره غذایی آن می‌تواند موجب بهبود عملیات پرورش این گونه شود. هدف: در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف اینولین بر میزان رشد، ترکیبات مغذی بدن و پارامترهای خونی در ماهی پاکوی سیاه بررسی شد. روش کار: بدین منظور120 قطعه ماهی پاکوی سیاه (g 05/0±50/6) طی یک دوره 60 روزه با سطوح g/kg 1، 2 و 3 پربیوتیک اینولین تغذیه شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت در تیمار g/kg 3 حاصل شد که با سایر تیمارها تفاوت معنی‌داری داشت (05/0>P). افزودنg 3 اینولین تأثیر مثبتی بر میزان ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارآیی پروتئین داشت، بطوری که باعث کاهش معنی‌دار میزان ضریب تبدیل غذایی و افزایش معنی‌دار نسبت کارایی پروتئین شد. همچنین در کل دوره پرورش تلفاتی در بین تیمارهای تحت بررسی مشاهده نشد و نرخ بقاء ماهیان100 درصد بود. افزودن اینولین به جیره باعث بهبود ترکیبات مغذی ماهیان شد ودر تیمار g/kg 3 پربیوتیک، درصد پروتئین و چربی حداکثر و درصد رطوبت حداقل بود. در بررسی پارامترهای خونی اگرچه تفاوت معنی‌دار در تعداد گلبول‌های قرمز، MCV، MCH و MCHC مشاهده نشد اما بیشترین تعداد گلبول‌های سفید و مقدار هموگلوبین و هماتوکریت با تفاوت معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها در گروه g/kg 3 اینولین مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: در نتیجه افزودن g/kg 3 پربیوتیک اینولین می‌تواند سبب بهبود میزان رشد، ترکیبات مغذی بدن و سطح ایمنی در پاکوی سیاه شود.
منابع مشابه
تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه در ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykis)
متن کامل
تأثیر سطوح متفاوت پری بیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی آمور (Ctenopharingodon idella)
چکیده ماهی کپور علفخوار ﺑﻪﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ رﺷﺪ زﻳﺎد، ﺗﻮﻗﻊ ﻏﺬاﻳﻲ ﻛﻢ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻳﺎد از گونه‌های اصلی کپور ماهیان در پرورش چندگونه‌ای ﻣﺤﺴﻮب میﺷﻮد و ایده استفاده از پری بیوتیک اینولین در جیره غذایی آن می‌تواند موجب بهبود عملیات پرورش این گونه شود. لذا در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف پری بیوتیک اینولین بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی آمور بررسی شد. تعداد 180 عدد بچه ماهی (10/0±51/4 گرم)...
متن کاملتأثیر سطوح متفاوت پری بیوتیک اینولین جیره غذایی بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه در بچه ماهی کلمه (Rutilus rutilus caspicus)
متن کامل
تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک (Prebiotic) اینولین بر روی رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)
در این بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک اینولین در جیره بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با وزن متوسط 82/0 ±1/1 گرم به مدت 8 هفته در سال 1389 انجام گردید. پربیوتیک اینولین در چهار سطح صفر (شاهد)، 5/0 ، 1 و 5/1 درصد به جیره تجاری اضافه گردید. نتایج نشان داد که افزودن اینولین به جیره به میزان 5/0درصد، تاثیر معنی‌داری بر برخی فاکتورهای رشد شامل افزایش وزن...
متن کاملتأثیر سطوح مختلف نوکلئوتید جیره بر عملکرد رشد، برخی شاخصهای خونی و ترکیب لاشه در ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)
جهت بررسی اثر جیره حاوی نوکلئوتید بر رشد، ترکیب لاشه و شاخصهای خونی در ماهی تیلاپیای نیل، ماهیان با وزن اولیه 52 گرم در 4 گروه با افزودن نوکلئوتید به میزان (0، 05/0، 1/0 و 15/0 درصد) به جیره پایه هر یک با 3 تکرار در یک دوره 45 روزه پرورش یافتند. تغذیه ماهیها به میزان 3 -2 % وزن توده زنده و دو بار در روز انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح نوکلئوتید جیره برخی شاخصهای رشد مانند وزن نهایی، ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 74 شماره 2
صفحات 167- 174
تاریخ انتشار 2019-06-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023