بررسی تأثیر جیبرلیک اسید و هیومیک اسید بر برخی صفات رشدی گل نرگس رقم ژرمن (Narcissus jonquilla cv. German)

به‌منظور بررسی تأثیر جیبرلیک اسید و هیومیک اسید بر برخی صفات ریخت‌شناختی (مورفولوژیکی) و فیزیولوژیکی گل نرگس رقم ژرمن آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کامل تصادفی اجرا شد که شامل 12 تیمار و هر تیمار دارای سه تکرار و برای هر تکرار پنج گلدان در نظر گرفته شد. عامل اول، جیبرلیک اسید که در چهار سطح با غلظت­های 0 (تیمار شاهد)، 150، 300  و 450 قسمت در میلیون (پی‌پی‌ام) بود که به­صورت غوطه‌وری سوخ‌­ها در غلظت­های موردنظر جیبرلیک اسید به مدت 48 ساعت اعمال شد. عامل دوم، هیومیک اسید که در سه سطح با غلظت­های 0 (تیمار شاهد)، 250 و 500 قسمت در میلیون بود که به‌صورت محلول‌پاشی در مرحلۀ رویشی انجام شد.نتایج به‌دست‌آمده از تجزیۀ واریانس داده‌ها نشان داد، تأثیر تیمار جیبرلیک اسید بر زمان ظهور ساقۀ گل دهنده، زمان گلدهی و  قطر گل اختلاف معنی‌داری با شاهد داشت. تیمارهای جیبرلیک اسید و هیومیک اسید به‌صورت جداگانه اختلاف معنی‌داری بر سبزینۀ (کلروفیل) کل، کاروتنوئید و قطر سوخ‌ گل نرگس داشتند. همچنین بیشترین سطح برگ نیز مربوط به اثر متقابل جیبرلیک اسید 300 قسمت در میلیون و هیومیک اسید500 قسمت در میلیون بود. در کل نتایج به‌دست‌آمده از این تحقیق نشان می‌دهد، با توجه به صفات مورد بررسی استفاده از جیبرلیک اسید 300 قسمت در میلیون و هیومیک اسید 500 قسمت در میلیون بهترین تیمار بود که توانست صفات مورد بررسی را بهبود بخشد.