بررسی تأثیر توانمندسازی کارکنان بر توسعة سازمانی با تأکیدبر حمایت سازمانی ادراک شده

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر توانمندسازی کارکنان بر توسعة سازمانی با نقش میانجی‌گری حمایت سازمانی ادراک‌شده در دانشگاه شیراز بود. روش تحقیق توصیفی ـ همبستگی و مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعة آماری همة کارمندان زن و مرد (1044 نفر) دانشگاه شیراز و روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده بود. به منظور انجام‌دادن پژوهش، از بین کارمندان دانشگاه یادشده، نمونه‌ای به حجم 122 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس‌های توانمندسازی کارکنان، حمایت سازمانی ادراک‌شده و توسعة سازمانی بود، که پس از محاسبة روایی و پایایی آن، بین نمونه توزیع و گرد‌آوری شد. داده‌ها با نرم‌افزارهای SPSS و Lisrel، و با روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد بین توانمندسازی کارکنان، حمایت سازمانی ادراک‌شده و توسعة سازمانی رابطة معناداری وجود دارد. توانمندسازی کارکنان به‌طور مستقیم بر توسعة سازمانی تأثیر معناداری دارد. توانمندسازی کارکنان به‌طور مستقیم بر حمایت سازمانی ادراک‌شده تأثیر معناداری دارد. حمایت سازمانی ادراک‌شده تأثیر مثبت و معناداری بر توسعة سازمانی دارد. همچنین، توانمندسازی کارکنان با میانجی حمایت سازمانی ادراک‌شده، بر توسعة سازمانی به‌طور غیرمستقیم تأثیری معنادار می‌گذارد. در نهایت، توانمندسازی کارکنان می‌تواند به‌طور مستقیم توسعة سازمانی را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، توانمندسازی کارکنان می‌تواند به‌طور مستقیم حمایت سازمانی ادراک‌شده را تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به این دو نتیجه، توانمندسازی کارکنان به‌طور غیرمستقیم و با واسطة حمایت سازمانی ادراک‌شده می‌تواند توسعة سازمانی را تحت تأثیر قرار دهد.