بررسی تأثیر تغییر کاربری زمین بر پارامترهای کمی و کیفی آب های زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مهران، ایلام)

امروزه به دلیل رشد روز افزون جمعیت تغییر پوشش/کاربری نامتناسب اراضی یکی از مسائل اساسی جهانی است که دارای تبعات متعددی اســت. اثرات نسبی پوشش های مختلف روی کیفیت و کمیت آب های زیرزمینی هنوز به خوبی شناخته نشده است که بایستی با جزئیات بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. هدف اصلی از این مطالعه، تاثیر تغییرات مختلف پوشش/کاربری اراضی بر کیفیت و کمیت آب زیرزمینی بوده است. دشت مهران با مساحت 317 کیلومتر مربع درجنوب غربی استان ایلام به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. جهت تهیه نقشه پوشش/کاربری اراضی از تصاویر ماهوره لندست مربوط به سال­های 2000 و 2015 استفاده گردید. به منظور بررسی این تغییرات با کیفیت آب زیرزمینی از آمار کیفی پارامتر­های EC،TDS  و TH در بازه زمانی 1394-1379 استفاده گردید. نتایج این مطالعه بیانگر این است که تغییرات پوشش/کاربری اراضی، بویژه افزایش اراضی مسکونی و کشاورزی آبی و دیم هر کدام به ترتیب به میزان 37 ، 740 و 612 هکتار، بخصوص در شمال­غرب و غرب منطقه که دارای زمین­های حاصلخیز و جمعیت بالایی می­باشد با بهره­برداری بیش از حد از آب­های زیرزمینی، زمینه را برای کاهش کیفیت و کمیت سفره های آب زیرزمینی فراهم ساخته است. بطوری که میانگین کاهش تراز آب زیرزمینی بطور سالانه 80 سانتیمتر می­باشد، که این افت با کاهش کیفیت در برخی پارامترها همراه بوده است.