بررسی برخی ویژگی‌های بوم شناختی درمنه دشتی ( Artemisia sieberi Besser) و تخمین تراکم آن به روش شبکه‌های عصبی در بخش روداب سبزوار

درمنه دشتی (Artemisia sieberi Besser) از تیره Asteraceae گونه‌ای دارویی در فلور ایران بوده که اسانس آن در درمان بیماری‌های انگلی و عفونی کاربرد دارد. طی سالیان اخیر، بخش‌هایی از رویشگاه‌های درمنه، توسط عوامل انسانی تخریب شده است. این تحقیق با هدف بررسی نیازهای آت اکولوژی و برآورد تراکم درمنه در سال 1396 در منطقه روداب سبزوار انجام گرفت. ابتدا محدوده درمنه‌زار بر روی عکس‌های ماهواره‌ای، تعیین و اطلاعات بوم شناختی آن، شامل (توپوگرافی، اقلیم، خاک، زمین-شناسی و فنولوژی) جمع‌آوری گردید. در مرحله‌ی بعد، تراکم درمنه در مراتع تخریب‌ شده با استفاده از مدل شبکه عصبی مورد آزمون قرار گرفت. بدین منظور 70 نمونه تصادفی خاک متشکل از متغیرهای مستقل (بافت، EC،SAR ، pH،N ،P ،K ، کاتیون-ها، ماده آلی و درصد آهک) و نیز تراکم درمنه (متغیر وابسته) برای ساخت مدل‌ استفاده گردید. نتایج نشان دادند که درمنه دشتی، ارتفاعات 1400 تا 1800 متر، شیب‌های صفر تا 12%، بارندگی 160 تا 200 میلیمتر و خاک‌های لومی تا لومی‌ماسه‌ای آهک‌دار با شوری کم را ترجیح می‎‎دهد. فعّالیت رویشی درمنه از اواخر اسفند شروع شده و تا اوایل آذر بذرها می‌رسند. همچنین نتایج پیش-بینی مدل نشان داد، کمترین تراکم درمنه با 11/0 در متر مربع مربوط به اراضی می‌باشد که 40 سال تحت تنش شخم قرار داشته‌اند و بیشترین تراکم درمنه با 4/0 در متر مربع مربوط به اراضی است که دو سال از تخریب آنها می‌گذرد.مدل رگرسیون(R2) نشان داد که متغیّرهای مستقل، 95% در تعیین تراکم درمنه نفش دارند.