بررسی بازدارندگی 2 عصاره گیاهی بر حساسیت جمعیتی باکتری کروموباکتریوم ویولاسیوم CV026

سابقه و هدف: بسیاری از باکتری‌ها از مکانیسم حساسیت جمعیتی به منظور انجام فعالیت‌های حیاتی خود مانند بقا، تحرک، تولید بیوفیلم، فاکتورهای بیماری‌زایی و غیره استفاده می‌نمایند. هرگونه اختلال در این سیستم ارتباطی سلول به سلول، موجب ناتوانی باکتری‌ها در انجام وظایف ذاتی خود از جمله بیماری‌زایی می‌گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر عصاره‌های گیاهی ازمک و شوید بر روی خاصیت حساسیت جمعیتی باکتری کروموباکتریوم ویولاسیوم CV026 انجام گردید. مواد و روش‌ها: گونه‌های گیاهی ازمک و شوید از حاشیه اطراف مناطق کشاورزی و مزارع تجاری شهر ارومیه جمع آوری گردید. عصاره گیری به کمک حلال‌های آلی اتانول 96%، ان- هگزان و متانول انجام شد. به منظور ارزیابی میزان خاصیت باکتری کشی و کاهش ویولاسئین به ترتیب از آزمون‌های ضدمیکروبی و آزمون ضدحساسیت جمعیتی استفاده گردید. همچنین بازدارندگی قدرت بیماری‌زایی به واسطه خاصیت ضد حساسیت جمعیتی و القای اسیل هموسرین لاکتون توسط سویه پکتوباکتریوم کاراتووروم زیرگونه کاراتووروم نیز مورد بررسی قرار گرفت.  یافته‌ها: نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان داد که هر دو عصاره گیاهی مورد بررسی به صورت معنی داری دارای خاصیت ضدحساسیت جمعیتی می‌باشند. به طوری که میزان این ویژگی در گیاه ازمک کمتر از گیاه شوید بود. همچنین این دو گیاه دارای خاصیت باکتری کشی نیز بودند به طوری که میزان آن در گیاه ازمک بیش از گیاه شوید گزارش گردید. نتیجه گیری: با توجه به کاهش میزان ویولاسئین تولیدی سویه CV026 ناشی از اثرات ضد حساسیت جمعیتی عصاره‌های گیاهی ازمک و شوید، می‌توان از این ترکیبات گیاهی به عنوان روشی مناسب در راستای مبارزه با باکتری‌های بیماری‌زا بدون ایجاد مقاومت استفاده نمود.