بررسی اشکالات درمانی مجروحین جنگی اعزامی از بیمارستان‌های خطوط مقدم جبهه به بیمارستان شهدای تهران

  بررسی مسایل و رفع مشکلات درمانی مجروحین جنگی یکی از مهمترین وظایف مدیران درمانی نیروهای نظامی است و اصلاح نواقص آن یکی از اولویت‌های بهداشت و درمان هر جامعه‌ای می‌باشد.   در این مطالعه با بررسی مجروحین جنگی سال‌های 63 تا 65 که به بخش جراحی مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهدا ارجاع گردیده‌اند، وضعیت خدمات پزشکی ارایه شده و پرونده آنان مورد ارزیابی قرار گرفته است.   از 151 پرونده‌ای که مورد ارزیابی قرار گرفت، بالغ بر 374 مورد ضایعات متعدد قفسه سینه، شکم، اندام، سر و گردن یافت شد. مواردی که منجر به شهادت، جراحی مجدد یا عوارض پس از درمان شده‌اند، در حالی‌که قابل پیشگیری بوده‌اند، بنابراین، به‌عنوان درمان نامناسب قلمداد شده‌اند.   در 222 ضایعه (60 درصد از کل ضایعات) درمان مناسب و 128 مورد ضایعه (34 درصد) درمان نامناسب دریافت داشتند. بیشترین ضایعات درکولون و رکتوم64 مورد (38/42% ) نسبت به کل مجروحین بوده که 28 مورد (44%) آن درمان مناسب انجام شده است. آسیب پانکراس در 2 مورد (32/1%) کمترین ارگان شکمی آسیب‌دیده بود که به‌طور مناسب درمان شده بود. با بررسی ثبت اطلاعات درمانی قبل از ورود به بیمارستان شهداء مشخص شد که 3/54% پرونده‌ها غیرقابل استفاده (نامناسب) بودند. در 7/45% اطلاعات کافی جهت ارزیابی موجود بود. در نتیجه تهیه و تدوین دستورالعمل‌های درمانی ترومای جنگی و ملزم ‌ساختن پزشکان به رعایت آن و طراحی پرونده و ثبت اطلاعات مجروحین از جمله ضروریات درمان مجروحین جنگی می‌باشد.