بررسی استحکام باند کامپوزیت به پرسلن به سه روش اسیداچ - سایلن اسیداچ و سند بلاست

سابقه و هدف: پرسلن لامینیت استحکام باند خود به دندان را از طریق سمانهای رزینی بدست می آورد برای افزایش این باند روشهای مختلفی برای آماده سازی سطح پرسلن لامینیت وجود دارد. این تحقیق به منظور بررسی میزان تاثیر روش آماده سازی بر میزان باندینگ کامپوزیت و پرسلن طراحی گردید.مواد و روشها: در این تحقیق برای بررسی میزان استحکام باند میان پرسلن و کامپوزیت 30 دیسک پرسلنی از نوع بادی پرسلن Vita به ضخامت 4/2 میلی متر و به قطر 5/9 میلیمتر ساخته شدند. بعد از آماده سازی سطح، دیسکهای پرسلن به یکی از سه روش اسید اچ - سایلن (گروه 1) اسید اچ (گروه 2) و سند بلاستینگ (گروه 3) با کامپوزیت لایت کیور یک دیسک کامپوزیتی به هر یک از دیسکهای پرسلنی باند شد پس از آن حداکثر نیروی برشی لازم برای شکست باند کامپوزیت به پرسلن اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین قدرت باند بین کامپوزیت و پرسلن در روش اسید اچ- سایلن و کمترین قدرت باند در روش سند بلاستینگ وجود داشت. آنالیز واریانس آماری نشان داد که اختلاف قدرت باند بین گروه یک و گروه دو معنی دار نیست ولی بین گروههای 1و3 و همچنین 2 و 3 معنی دار است.نتیجه گیری: در این تحقیق بیشترین قدرت باند بین پرسلن و کامپوزیت در روش اسید اچ - سایلین بود و روش اسید اچ در مرتبه دوم قرار داشت و ضعیف ترین قدرت باند در روش سندبلاست بود.