بررسی استحکام باند ریزبرشی کامپوزیت به کامپوزیت پس از آلودگی با بزاق

سابقه و هدف: آلودگی بزاق حین ترمیم‌های کامپوزیتی موجب کاهش استحکام باند و در نهایت شکست درمان‌های ترمیمی می‌گردد. نظر به افزایش تقاضا برای ترمیم‌های کامپوزیتی، همچنین با توجه به اینکه درصد کمی از دندانپزشکان حین درمان از رابردم استفاده می‌نمایند، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر آلودگی بزاق بر استحکام ریزبرشی باند میان سطوح کامپوزیت رزین، همچنین تعیین بهترین روش از بین بردن آلودگی جهت دوباره برقرار کردن استحکام باند کامپوزیت به کامپوزیت انجام گرفت. مواد و روشها: در مطالعه آزمایشگاهی حاضر، نمونه‌های ساخته شده از کامپوزیت Z100 به 7 گروه 15 تائی تقسیم شده، به صورت زیر آماده گردیدند:گروه 1- گروه کنترل (بدون هیچ گونه آلودگی)، گروه 2- آلودگی بزاق + خشک کردن، گروه 3- آلودگی بزاق + شستشو + خشک کردن، گروه 4- آلودگی بزاق+ شستشو+ خشک کردن+ اچ، گروه 5- آلودگی بزاق+ شستشو+ خشک کردن+ اچ کردن+ باند، گروه 6- آلودگی بزاق+ استفاده از الکل و گروه 7- آلودگی بزاق+ برداشت حدود 5/0 میلی‌متر+ شستشو+ خشک کردن. سپس کامپوزیت Z100 در لوله‌هایی به ابعاد 7/0×1 میلی‌متر روی سطوح آماده شده گروه‌ها باند گردیده، میزان استحکام باند ریزبرشی آنها تعیین شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند ریزبرشی در گروه 1 برابر 60/3±0/23، در گروه 2 برابر 49/2±71/11، در گروه 3 برابر 25/4±60/17، درگروه 4 برابر 34/6±84/21، درگروه 5 برابر 58/7±25/21، درگروه 6 برابر 53/5±65/21 و درگروه 7 برابر 95/5±34/17، مگاپاسکال بدست آمد. اختلاف میان گروه‌های 1و2 (0001/0Pنتیجه‌گیری: در شرایط مطالعه اخیر خشک کردن بزاق روی نمونه‌ها استحکام باند ریزبرشی را به طور معنی‌دار کاهش داد. تمامی روش‌های از بین بردن آلودگی بزاقی در مطالعه حاضر توانستند استحکام باند ریزبرشی نمونه‌ها را تا حد گروه شاهد افزایش دهند.