بررسی ارتباط شدت استریای بارداری با پارگی زودرس پرده‌های جنینی در زنان نخست‌زا

مقدمه: پارگی زودرس پرده‌های جنینی یک عارضه شایع در مامایی و از جدی‌ترین پیامدها در دوران بارداری است؛ به‌طوری‌که می­تواند باعث 20-18% پره­ناتال مورتالیتی و 4/21% پره­ناتال موربیدیتی شود. بنابراین استفاده از روش‌هایی که بتواند به پیش‌بینی پارگی زودرس پرده‌های جنینی کمک کند، امری ضروری می‌باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط شدت استریای بارداری با پارگی زودرس پرده‌های جنینی در زنان نخست‌زا انجام شد. روش‌کار: این پژوهش همبستگی پیشگویی‌کننده بر روی 600 زن نخست باردار با سن بارداری 37-35 هفته که در فاصله فروردین تا شهریور سال 1396 برای مراقبت‌های بهداشتی به مراکز بهداشتی - درمانی شهرستان بجنورد مراجعه کرده بودند، انجام شد. گروه مورد مطالعه تا موقع زایمان پیگیری و سپس به دو گروه با پارگی کیسه آب و بدون پارگی کیسه آب تقسیم شدند. داده‌های مربوط به مطالعه با استفاده از معاینه فیزیکی، مصاحبه و پیگیری تلفنی و بررسی پرونده مددجو در هنگام زایمان جمع‌آوری و شدت استریا با ابزار اتوال تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون‌های کولموگروف- اسمیرنوف، یو من ویتنی، کای دو و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه مورد مطالعه 445 نفر (2/74%) استریای بارداری داشتند و در 134 نفر (3/22%) آنها پارگی زودرس پرده‌های جنینی رخ داده بود. بر اساس نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک، افرادی که استریای شدید بارداری داشتند نسبت به افرادی که استریا نداشتند، 617/2 برابر بیشتر در معرض پارگی کیسه آب زودرس پرده‌های جنینی بودند (010/0=p). نتیجه‌گیری: از شدت استریای بارداری می‌توان به عنوان ابزاری جهت پیشگویی وقوع پارگی زودرس پرده‌های جنینی استفاده کرد و می‌توان به منظور پیشگیری از وقوع پارگی زودرس کیسه آب در مراقبت‌های بهداشتی، به مادران دارای استریای شدید بارداری، توصیه‌های لازم را جهت پیشگیری از وقوع پارگی زودرس پرده‌های جنینی نمود.